30 กรกฎาคม 2552 21:50 น.
เอื้ออารมณ์
รักเขา เราขอ รอแข่งรัก
หมายใจ ไม่จัก มักจิตหมาย
ย้ายจาก ยากใจ ไยจึงย้าย
ทนร่ำ ทำร้าย ท้ายเรียมทน
เพียงรอ พอรู้ ผู้รักเพียง
ผลรัก ผลักเรื่อง เพียงรอผล
ดลใจ ได้จอง ดองจิตดล
จิตใคร ใจคน จนครองจิต
26 กรกฎาคม 2552 22:35 น.
เอื้ออารมณ์
"แพ้ไม่เป็นอยู่แล้ว
หมดวี่แววความหดหู่
ชนะอย่างเดียวคือตู
เป็นผู้อยู่เหนือกฎเกณฑ์"
นี่คือคำอันธพาล
ส่อสันดานที่โดดเด่น
ยุแหย่หลายประเด็น
สร้างลำเค็ญให้บ้านเมือง
แพ้ไม่เป็นอยู่แล้ว
คงไม่แคล้วออกหาเรื่อง
สร้างข่าวใหญ่เนืองเนือง
พร้อมคุยเขื่องเรื่องของตัว
12 กรกฎาคม 2552 15:38 น.
เอื้ออารมณ์
ภาษาเป็นเอกลักษณ์ของชาติ
คือศิลป์ศาสตร์คำพูดด้วยอักษร
เป็นอารยธรรมขั้นสูงคู่นคร
ขอนิกรชาวไทยอนุรักษ์
ภาษาคือมรดกภูมิปัญญา
ที่เกิดมาจากความคิดเป็นหลัก
ภาษาไทยภาษาชาติควรตระหนัก
ใช้ให้ถูกหลักไวยากรณ์
ภาษาคือวัฒนธรรมของชาติ
อักษรสาสน์สื่อสารทั้งนคร
จะพูดหรือเขียนไตร่ตรองก่อน
ขอวิงวอนพี่น้องชาวไทย
ภาษาชาติภาษาไทยวิไลลักษณ์
แจ้งประจักษ์ในกลอนกานท์ทุกสมัย
ก่อกำเนิดกวีศิลป์ทั่วถิ่นไทย
จงภูมิใจในภาษาสง่างาม
เอื้ออารมณ์
๑๒ กรกฎาคม ๒๕๕๒
9 กรกฎาคม 2552 22:08 น.
เอื้ออารมณ์
หวาดหวั่นว่าคนไทยจะแบ่งแยก
เพราะความแตกต่างความคิดเข้าอุดหนุน
คิดต่างต่างคิดติดเป็นทุน
หวังเจือจุนความถูกต้องของพวกตน
มีมุมมองมองคนละมุม
เที่ยวสาดสุ่มสอบสวนจึงสับสน
หวังแก้ต่างความผิดติดสินบน
ทุกแห่งหนบนบ้านเมืองจึงวุ่นวาย
ประเทศไทยอาจจะสิ้นสงบ
เกิดการรบเข่นฆ่าพาฉิบหาย
ฆ่ากันเองเลือดหลั่งนอนเรียงราย
เมื่อชีพวายใครจะได้ครองแผ่นดิน
เอื้ออารมณ์
๙ กรกฎาคม ๒๕๕๒
1 กรกฎาคม 2552 21:30 น.
เอื้ออารมณ์
ใครเล่า...เฝ้าหวังดีเป็นที่สุด
ไม่เคยหยุดรักเจ้าเฝ้าถนอม
ไม่เคยบ่นทุกข์ยากหรือตรมตรอม
เพียงแต่ยอมเสียใจในบางคราว
ใครหนอ...พะนอเจ้าเฝ้าเป็นห่วง
ใจทั้งดวงเปี่ยมรักคอยโน้มน้าว
เฝ้าอบรมสั่งสอนผ่อนสั้นยาว
บางครั้งร้าวใจนักเพราะรักจริง
ใครบ้าง...รักเจ้าเท่าชีวิต
ยอมอุทิศชีพตนเหนือทุกสิ่ง
ให้เจ้าสุขสมหวังไม่ทอดทิ้ง
คอยท้วงติงเมื่อเจ้าผิดคิดอภัย
ใครหรือ...ไม่ถือโทษโกรธตลอด
คอยสวมกอดโอบเอื้อทุกสมัย
ยามเจ้าผิดพลาดพลั้งทุกช่วงวัย
จะปลอบใจอาลัยรักเสมอมา
ใครหนอ...พะนอเจ้าเป็นที่สุด
ไม่เคยหยุดรักเจ้าเฝ้าปรารถนา
ให้เจ้าสุขสมหวังดั่งพระยา
ด้วยน้ำตาเปี่ยมสุขตื้นตันใจ
ใครเล่า...เฝ้าเอ็นดูอยู่ห่างห่าง
คอยปูทางชีวิตเอาไว้ให้
ส่งเจ้าเรียนยามเจ้ายังเยาว์วัย
เป็นกำลังใจเมื่อเจ้าท้อแท้
ใครเล่า...เฝ้าถนอมกล่อมให้นอน
เมื่อเจ้าอ่อนวัยนักคอยดูแล
ให้ความรักความอบอุ่นไม่เปลี่ยนแปร
มีรักแท้อยู่เสมอในดวงใจ
ความรักของแม่นั้นยิ่งใหญ่เสมอ แต่ใครเล่าเห็นคุณค่าของความรักจากแม่
เอื้ออารมณ์
๑ กรกฎาคม ๒๕๕๒
หน้าส่วนตัว
1014
