19 เมษายน 2550 11:16 น.
แก้วนีดา
เป็นได้เพียงคนรู้จัก
ไม่อาจทึกทักได้มากกว่านี้
ทำเป็นเริงร่า..เฮฮา..ปาร์ตี้
เหมือนไม่มีอะไรให้คุ้นเคย
แต่หัวใจใยตะโกนบอกดังๆ
ว่าคนข้างๆมีอะไรจะเปิดเผย
ไม่อยากเป็นคนรู้จักเหมือนที่เคย
แต่ปากกลับเมินเฉย..ไม่กล้าเอ่ยบอกไป
ก็มันน้อยใจ..ใจน้อย
ขอเธอมองกันหน่อย ได้ไหม
เห็นรึเปล่า..ว่าเธอพิเศษกว่าใครๆ
เห็นไหม ว่าคนใกล้ๆกำลังจะบ้าตาย..เพราะเธอ.
เฮ้อ...ยัยเพื่อนรักของฉัน
ทุกคืน ทุกวัน ที่ฉันพร่ำเพ้อ
ฟังเธอเล่าเรื่องราวของเธอ
ใจฉันมันให้ละเมอเฝอว่าอยู่ใกล้ชิดกัน
คิดถึง ให้แสนคิดถึง
สักวันหนึ่ง คงได้พบกันดังหวัง
เถอะ วันนั้นมาถึงฉันจะบอกเธอดังดัง
ว่าคิดถึง เธอจัง รักนะยัยฟ้าสีคราม.
หน้าส่วนตัว
2575
