31 มีนาคม 2552 07:34 น.
แก้วประภัสสร
หากพายุพัดกระหน่ำย้ำดวงจิต
แม้หมายคิดสิ่งใดหาลุผล
ไร้สตินำทางห่างผู้คน
ก็โศกเศร้าเผาตนทุกที่ไป
ทะเลทรายไร้น้ำมาหล่อเลี้ยง
ยังพอเพียงให้เห็นเด่นชัดได้
กระบองเพชรหนามคมอีกมากมาย
ยืนตระหง่านอยู่ได้หลายสิบปี
จิตใจเราถ้าเผาเพลิงพิโรธได้
ก็ยิ่งใหญ่กว่าทะเลที่ว่านี้
แม้ค้อนทุบให้ตายวายชีวี
จะยืนอยู่ในปฐวีได้เช่นไร
27 มีนาคม 2552 07:31 น.
แก้วประภัสสร
รักคนมีเจ้าของอย่ามองหน้า
แนะนำว่าขอจ้องมองเท้าไว้
หากมองหน้านานนานอาจเผลอใจ
รักเข้าไปแย่แน่เพื่อนแท้เรา
รักคนแก่ต้องคอยตรวจสุขภาพ
พาไปอาบน้ำอุ่นทุกตอนเช้า
หมั่นคอยหาหยูกยามาบรรเทา
หากเป็นเก๊าห้ามกินไก่ไม่นำพา
รักเด็กเล็กต้องคอยตอบคำถาม
ได้ทุกยามที่หนูมีปัญหา
เปิดหนังสือพร้อมกางตำรามา
เป็นวิชาการดีที่ผู้นำ
รักเพื่อนพ้องต้องใส่ใจอย่าได้ขาด
ให้ปราศจากขุ่นมัวตัวไม่ช้ำ
คอยหมั่นถามทุกข์สุขอยู่ประจำ
ได้เพื่อนนำเพื่อนตามคือมิตรดี
รักตัวเองอย่าเกรงใจใครไปหมด
ค่อยหมั่นจดถูกผิดคิดถ้วนถี่
สิ่งไหนแย่สิ่งไหนไม่ควรมี
ตัดสินใจอย่ารีบรี่เท่าที่ควร
จะรักใครไม่เป็นไรรักไปเถิด
ทุกสิ่งเกิดและดับไม่กลับหวน
จงถนอมกล่อมรักไม่เรรวน
หมั่นทบทวนความรักตระหนักใจ
21 มีนาคม 2552 22:32 น.
แก้วประภัสสร
ฉันเดินแบกสาเเหรกมาแจกรัก
แม้นเหนื่อยหนักมิหน่ายแจกจ่ายทั่ว
บอกใครใครตะกร้าวางข้างข้างตัว
อย่าเกรงกลัวใครขาดรักรีบตักเอา
แวะถามตาในกระต๊อบว่าชอบไหม
ตาตอบว่าอยากได้จากใจเจ้า
หากครบครองทุกข์นั้นจะบรรเทา
แต่มันหนักหรือเบาช่วยตอบที
ฉันลุกเดินว่องไวไปบ้านญาติ
ถามใครขาดความรักรีบมานี่
ฉันเอารักมาให้จนล้นปรี่
ญาติยินดียิ้มรับพร้อมจับมือ
ไปถึงบ้านเด็กน้อยด้อยศึกษา
น้องถามว่ารักนี้นั้นดีหรือ
ฉันรีบบอกรักนั้นสำคัญคือ
หมั่นยึดถือรักสถิตย์ด้วยจิตใจ
ฉันเดินต่อไปตามถนน
เบียดผู้คนจนตะกร้าลื่นไถล
ดอกรักฉันมากมายกระจายไป
คนรับได้ต่างแย้มยิ้มอิ่มเอิบตาม
รักจากใจแม้นจะหมดตะกร้า
ฉันพร้อมหามาจนมากล้นหลาม
เพื่อจัดสรรปันสู่ทุกผู้นาม
มอบนิยามรักแท้แด่ทุกคน
20 มีนาคม 2552 13:01 น.
แก้วประภัสสร
สักวาพาขายหน้าบรรดาเพื่อน
ยิ้มกลบเกลื่อนเหมือนตุ๊กแกแย่จริงเหวย
เรื่องมันขัดเพราะหนุ่มนัดไม่คุ้นเคย
ทำเอื้อนเอ่ยกระไรเลยเชยจริงเออ
กว่าพบกันเล่นลิเกไปหลายยก
เจ้าจิ้งจกผงกหัวกลัวรอเก้อ
เมื่อถึงวันลิเกจบพบรักเธอ
จึงได้เพ้อรำพันกลั่นวจี
เธอส่งหมายชม้ายตาว่าชวนเที่ยว
ไปคนเดียวมันเปลี่ยวจิตไม่ใช่ที่
เป็นวันพระเพราะฤกษ์หามและยามดี
เลขเก้านี้เก้านาทีที่พาไป
ในใจฉันนั้นกระหยิ่มและยิ้มย่อง
คล้ายวิ่งผลัดได้เหรียญทองมาคล้องไว้
เป็นเหรียญแห่งความบริสุทธิ์พิสูจน์ใจ
เหมือนหยิบไพ่ได้ใบแหม่มแจ่มแจ้งเอย
15 มีนาคม 2552 18:08 น.
แก้วประภัสสร
ดื่มด่ำบรรยากาศระเบียงบ้าน
อยากรับประทานอาหารเมนูหรู
หยิบหนังสือตำราขึ้นมาดู
กรรเชียงปูพริกไทยดำน่าทำดี
หน้าต่อไปหูฉลามใส่น้ำแดง
ส่วนผสมคงแพงไม่ไหวพี่
เปลี่ยนหน้าใหม่จานนี้ดูเข้าที
ทำฉู่ฉี่หอมเครื่องปรุงจรุงใจ
แต่คงมันและเลี่ยนเปลี่ยนดีกว่า
เห็นปลาร้าตัวเขื่องว้าวเรื่องใหญ่
หยุดหน้านี้เตรียมเครื่องปรุงมาวางไว้
ปลากระดี่ตัวใสใสใส่จานมา
ข่า ตะไคร้ ใบมะกรูด กระเทียม หอม
ไม่ต้องออมใส่ไปสับอย่ารอช้า
พริกขี้หนูเผ็ดมากน้อยคอยจัดมา
สับปลาร้าพร้อมทุกอย่างไปพร้อมกัน
เมื่อสับเสร็จเตรียมน้ำมันนั้นไปผัด
รสเจนจัดหลับตาพริ้มยิ้มชวนฝัน
ตักใส่ถ้วยน้ำพริกอย่าช้าพลัน
ผักสดนั้นอันโอชาพาถูกใจ
ชวนเพื่อนเพื่อนพี่น้องมาลองชิม
ต่างนั่งยิ้มรสชาติแซบไม่เหลือไว้
ตักใส่ปากทุกคำเกินทำใจ
ปลาร้าใครแสนอร่อยของข้อยเอง
หน้าส่วนตัว
1409
Calendar
Lovers
32 คน เลิฟแก้วประภัสสร
