ประพจน์ประพันธ์บทเกริ่นกวีศรี
หวังจะไว้เกียรติงามนามสตรี แก้วฤดีนฤมลอุบลการนางสดับรับฟังคำครูสอนพลันร่ายกลอนอ่อนช้อยสร้อยประสานเสมือนตนเป็นเอกประสบการณ์ท่องวิมานเมืองแมนทั่วแคว้นมาแลหมู่มิตรชิดชมภิรมย์รื่นอุระชื่นจิตแจ่มแอร่มนาสาจึงละเลงเล่นบทรจนาดุจดาราแวววับประดับชนต่างดื่มด่ำกำซาบทาบอรรถรสบริบทสะพรั่งดั่งสายฝนสดับโสตรสนองสั่งดั่งต้องมนตร์ประจักษ์ผลยลยินถวิลความประสาทล้ำคำคมบรมค่าอนึ่งว่าชำนาญชาญสนามวางกระบี่หลอกล่อเล่นล้อตามสุดจะห้ามเด็กดื้อผู้ถือดีเสมือนม้าขาดแส้แร่ผิวหนังทุ่มพลังผาดโผนกระโจนหนีเหมือนม้าคึกนึกคะนองจะลองดีสละเกือกเลือกจะหนีเข้าดงไพรหากทิวาราตรีมิพ้นผ่านกระแสธารไหลเชี่ยวอยู่เปลี่ยวไฉนจะมองเมียงลุกนั่งระวังภัยรจนาจะบรรลัยณ.บัดนาว...อย่ากระนั้นวิ่งเหยาะเลาะทางกลับโสตรสดับตาจ้องมองแสงขาวสะดุ้งตื่นฟื้นสติพี่ร้องปาว"แกนอนยาวเกินไป...ตื่นได้แล้ว"^___________________^
ดอกไม้คลี่บานบนลานฝัน ใครจับปั้นแต่งแต้มแย้มเติมสี ใครจะเห็นความงามท่ามราตรี ว่าดอกนี้มีค่าน่าคู่ควร
จึงฝึกจิตคิดอยู่ให้รู้หลัก ใช้ธรรมพักพิงใจไม่ผันผวน อันรักใคร่ชายหญิงทุกสิ่งรวน อาจแปรปรวนตามกระแสที่แผ่มา
แม้วันนี้มีผู้รู้รักมั่น หากสักวันผ่านไปไม่เห็นค่า ก็ไม่ต่างจากเรือที่ลอยมา ไกลสายตาไกลห่างอย่างเดียวดาย
จึงเพียรเสมอไม่เผลอผลิ ใช้หลักธรรมครองสติมิเสื่อมหาย อันคำพูดบูดเน่าก็เปล่าดาย สู้วางกายวางจิตคิดครอบธรรม
เป็นดอกไม้..สายสวาทมิขาดสิ้น
แม้จะบิ่นไปบ้างบางดอกหนอหากแลดูรู้ค่ามาเป็นกอก็ยังพอมองเห็นเช่นไม้งามเห็นสองนิ้วชูไว้คือใบ้หวย...อะจื๋ย...บ่แม่น...แต่งใหม่ๆ...555เห็นสองนิ้วชูไว้คือใบ้บอกรักจะพอกพูนเพิ่มเสริมหลากหลามเป็นน้ำเลี้ยงจรรโลงทุกโมงยามคือความงามพร้อมพรักประจักษ์ใจอะจร้า้...ตามนี้ค่ะ เชื่อหัวไอ้เรืองเต๊อะ...ฮ่า..ถึงอ่อนด้อยเชิงรักหักสวาทหากอย่าขาดศีลธรรมนำนิสัยเป็นเหมือนโล่ปกป้องคุ้มครองใจแม้ผู้ใดพบเห็นเป็นยินดีทั้งเสื้อผ้าอาภรณ์ที่สวมใส่ควรสดใสขาวผ่องอย่าหมองสีทั้งเจ็ดวันเจ็ดสีสิยิ่งดีจะเกิดศรีสวัสดิ์ขจัดจนอิอิ...เหมือนแม่แก้วแววหวานน้ำตาลรั่วไม่ต้องจั่วต้องจับรับเห็นผลเมื่อวันก่อนนอนตื่นชื่นกมลเห็นหน้าตนใสผ่องต้องตะลึงชมตัวเอง....55555อันทีจริงเขียนเล่นเป็นสนุกอย่าไปทุกข์หลากเรื่องเฟื้องสลึงเป็นยาจกไม่ท้อก็พอพึงขอก้นบึ้งจิตใจให้งดงาม-------สุขสวัสดิ์วันหยุดกันทุกท่านค่ะ...................@ แก้วประัภัสสร @14 กรกฏาคม 2556
ที่เก่าเราเคยสัมผัส จะเห็นชัดว่าสุขเสมอกลับบ้านกันเพื่อนเกลออย่าเผลอหลงแสงสีที่เมืองกรุงที่นี่แสนจะวุ่นวายทุกคนขวักไขว่ด้วยหมายมุ่งแก่งแย่งชิงดีมีแต่ปรุง-รสโลภรวยรุ่งยุ่งจริงจริงทุกผู้ล้วนต่างดิ้นรนสับสนวุนวายเสียหลายสิ่งแต่สงบสติตามงามแอบอิงไม่วิ่งไม่ล้ามาเพื่อนเราหยุดแสวงหาความสุขที่ฉาบฉวยมาช่วยกันแต้มแย้มหยุดเฉามาเติมแต่ดีพี่น้องเราสรรสร้างค่ำเช้าด้วยแบ่งปันผู้คนจะสุขเสมอตัวความชั่วจะค่อยลดหลั่น ลองสิหลับตาเดินตามฝันทุ่งหญ้าใหญ่นั้นแสนชื่นตาอ้าแขนต้อนรับตะวันเช้าหยุดโศกคลายเศร้าเบิ่งมองฟ้ายิ้มเถิดจงยิ้มอิ่มเอมตาก่อนลาเมืองกรุงมุ่งสู่ดิน+++ขอตามใจจินตนา หลับตาเติมฝันปันแต้มศิลป์ ไร้กรอบครอบกวีที่เคยชิน ก้มหน้ามองดินสู่ถิ่นเดิม+++ แก้วประภัสสร++++
Calendar
Lovers
32 คน เลิฟแก้วประภัสสร
Lovings
แก้วประภัสสร เลิฟ 14 คน
Calendar
Lovers
13 คน เลิฟแก้วประภัสสร
Lovings
แก้วประภัสสร เลิฟ 3 คน
หน้าส่วนตัว
1561
