27 สิงหาคม 2551 14:55 น.

ความรัก...เหมือนวรรณกรรม

ความรัก...เหมือนวรรณกรรมบรรยายอย่างไรก็ไม่รู้จบ
สิ่งๆดีเกิดขึ้นเพราะความรัก...สิ่งร้ายๆก็เกิดขึ้นเพราะความรัก
ได้เช่นกัน....หลายคนไขว่คว้า อยากรู้และสัมผัสกับคำๆนี้
กับอีกหลายคนที่ไม่อยากสนใจ ไม่อยากรู้ อาจจะเป็นเพราะ
ความกลัว..กลัวว่าถ้ารักแล้วจะผิดหวัง..เสียใจ..
จะบอกให้..คุณอย่ากลัวเลย...
คำว่า "รัก"....ความหมายช่างแสนดี...สร้างสรรค์
รัก...คือการให้...ให้อย่างฉลาด..จริงใจ
คนที่รู้จักความรัก รักที่แท้จริง จะมีแต่ความสุข
ความรักไม่เคยทำให้คุณมีทุกข์
ขอให้คุณรู้จักที่จะรักให้เป็น..ต้องแยกแยะ
หลง กับ รัก ต่างกันคนละความหมาย
หลง... จะอยู่กับได้ไม่นาน
แต่...รัก..คือนิรันดร์

1411

love

comment

22 สิงหาคม 2551 12:23 น.

สิ่งสวยงามกับสิ่งมีค่า

แก้วประภัสสร

มีบ้านหลังหนึ่ง เจ้าของบ้านมีลูกหลายคน จึงไปปรึกษาเพื่อนบ้านว่า อยากหารายได้พิเศษ เพื่อนบ้านแนะนำให้เขาเลี้ยงนกกระทาเพราะเลี้ยงง่าย เขาเลยทำตามคำแนะนำ เขาได้ทำกรงข้างๆบ้านและไปซื้อลูกนกกระทามา 200 ตัว เจ้าของฟาร์มแนะนำว่า น่าจะเอานกหงษ์หยกไปเลี้ยงด้วยมันน่ารักดี เขาก็เลยซื้อมา 2 ตัวและกระจก 1 บาน
หลังจากนำกลับมาบ้านเขาก็เลี้ยงนกทั้งสองเป็นอย่างดี ให้อาหารดูแลความสะอาดของกรงนกตลอด นกกระทาเลี้ยงอยู่ฝั่งขวาเป็นแถวยาว ส่วนนกหงษ์หยก
อยู่ฝั่งซ้ายในกรงที่สวยงาม ทุกวันตอนเช้าเจ้าของบ้านจะต้องเปิดประตูเข้ามาดูว่านกกระทาออกไข่หรือยัง "ออกไข่ให้พ่อเร็วๆนะลูก" นกกระทาได้แต่มองและบอกเพื่อๆนว่า เจ้านายเราใจดีเขาให้อาหารเรากิน พวกเราต้องเร่งออกไข่ให้เขาเยอะๆ ส่วนนกหงษ์หยกได้ยินก็ทำไม่สนใจ ส่องกระจกดีกว่า
ต่อมาไม่นาน นกกระทาก็ได้ออกไข่ เจ้าของบ้านดีใจมาก เขาเก็บไข่ไปขายทุกวันมีรายได้เพิ่มจากการขายไข่และได้เอาไข่บางส่วนมาฟักเพื่อเป็นพันธ์รุ่นต่อไป ผ่านไปเป็นปี นกบางตัวก็ไข่น้อยลง บางตัวก็ตายไป ลูกนกเริ่มโตขึ้น มีวันหนึ่งลูกนกสงสัยเลยถามแม่ว่า "แม่ครับ..ทำไมพวกลุงป้าและแม่ต้องมาอยู่อย่างนี้ แล้วทำไมป้า 2 ตัวนั้นถึงไม่อยู่กับพวกเราล่ะ" แม่นกตอบลูกว่า "ลูกดูป้าเขาสิ หน้าตาก็ไม่เหมือนเรา เขาสวยสะอาด เราตัวมอมแมม ป้าเขาคงไม่ชอบอยู่กับพวกเราหรอก" ลูกนกก็ถามต่อไปว่า"แม่ครับทำไมแม่กับพวกญาติๆเราต้องตื่นเช้ามาออกไข่ทุกวัน ป้า 2 ตัวนั่นไม่เห็นมีไข่เลย" แม่นกตอบไปว่า "เจ้านายเราเขามีพระคุณ สิ่งเดียวที่เราจะทำให้เขาได้คือออกไข่ให้เขาเยอะๆ"
วันเวลาผ่านไป เจ้าของบ้านได้มีลูกเล็กเพิ่มขึ้นอีก 1 คน เขาจำเป็นต้องขายนกทั้งหมดเพราะกลัวขนนกและเชื้อจากนกติดต่อถึงลูก แต่ด้วยความผูกพันธ์กับนก ทำให้เขาทำใจอยู่นาน สุดท้ายเขาก็ต้องขายนกไป ถึงวันที่คนซื้อมารับนก เจ้าของบ้านแสนอาลัยและพูดไปว่า "ขอบใจพวกเจ้าทุกๆตัวที่ทำให้เราปลดหนี้ได้ ขอบใจลูกๆเจ้าที่ส่งเสียงยามที่เรากลับมาบ้าน เธอเหมือนเป็นมิตร เป็นเพื่อนของเราไม่ต่างอะไรไปกับมนุษย์ ขอให้เจ้าไปอยู่บ้านใหม่ที่อบอุ่นเหมือนบ้านนี้
หงษ์หยกเหมือนกัน เจ้าไปอยู่บ้านใหม่ก็ขอให้คงความสวยงามของเจ้าไว้นะลูกนะ" ลูกนกได้ยินเจ้านายพูดก็หันไปพูดกับแม่ว่า "แม่ครับ...ผมเข้าใจแล้วล่ะว่า พวกเราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เราเลือที่จะทำดีได้ ไม่อิจฉา ริษยา ผมเข้าใจป้าหงษ์หยกทั้งสองแล้วล่ะครับ...เพราะเขาเลือกเกิดมาเป็นนกกระทาเหมือนพวกเราไม่ได้ต่างหากล่ะครับ" แม่นกมองลูกแล้วยิ้ม....

1834

love

comment

19 สิงหาคม 2551 15:31 น.

เหนื่อย...แทนใจ

แก้วประภัสสร

อยู่ที่ใจ..ทำอะไรแล้วแต่ใจจะคิด
คิดจะทำอะไร บางทีใจสั่งผิดๆ..สมองก็คิดผิดๆ..
ลืมที่จะพิจารณาว่า นั่นเป็นสิ่งที่ใจสั่งให้ทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้องหรือเปล่า
ลืมแยกแยะว่าควรหรือไม่ควร
ต้องดิ้นรน..แสวงหาตามใจสั่ง
ใจสั่งอะไร..ทำตามใจ..แปลกจริงๆ
พบอะไรก็เอาแต่ไขว่คว้า..
ผิดบ้าง..ถูกบ้างช่างมันเถอะไขว่คว้าไว้ก่อน
ค่อยมาปวดหัวทีหลัง...
เหนื่อยแทนใจ......

สรรพสิ่งที่สวยงามมีอยู่มากมาย ที่คอยแต่งเติมให้โลกใบนี้งดงาม

ไม่ว่าจะเป็นต้นไม้ ใบหญ้า ทะเล สายฝน และสายหมอก

แม้กระทั่งดอกหญ้าเล็กๆ ที่ขึ้นอยู่ตามทุ่งนา หากเราใช้ใจมอง ทุกสิ่งสวยงาม

อยู่ในตัวของเขาเสมอ

ในวันที่เหนื่อยล้าจากการงาน แก้วฯมักจะหันหาธรมชาติสีเขียว

ออกไปสูดอากาศนอกบ้าน เดินชมต้นไม้ ดอกไม้ ตามสถานที่ต่าง

เพื่อเติมออกซิเจนและอาหารสมอง

วันอาทิตย์ หลังจากเสร็จภาระกิจ ได้แวะไปซื้อต้นไม้ที่สนามหลวงสอง

คลองทวีวัฒนา เห็นดอกไม้ไทยๆ สวยเยอะแยะ ก็เลยขอเก็บภาพมาฝากเพื่อนๆ

สีสันของดอกไม้แต่ละดอก คงทำให้พวกเรายิ้มได้ ไม่มากก็น้อยนะคะ

เชิญชมได้เลยค่ะ

เธอเริ่มแรกแตกดอกออกเหลืองอร่าม
ช่างงดงามในตัวไม่มัวหมอง
สีสันเจ้าเคล้าโลกหยุดโศกครอง
จึงนั่งจ้องปองเจ้าโอ้เยาวมาลย์