17 มิถุนายน 2550 14:24 น.
แค่ปลายปากกา
ฉันเคยคาดหวัง
ว่าความรักคงไม่พังไปต่อหน้า
แต่แล้ววันนี้กลับต้องมาเสียน้ำตา
เพราะความรักที่หวังมีมาได้จากไป
ฉันเคยคาดหวัง
ว่าความรักคงจะคงมั่นไม่หวั่นไหว
แต่แล้ววันนี้ความรักก็ลาลับไกล
เหลือทิ้งไว้แค่รอยน้ำตา
ถึงคนที่ฉันเคยหวัง
ถึงคนที่ทำความรักพังไปต่อหน้า
ตลอดเวลาที่เคยมีที่เคยผ่านมา
มัวมาเสียเวลาให้ความหวังกันทำไม
ถ้าเธอบอกไม่รักแต่แรก
หัวใจฉันคงไม่แหลกอย่างนี้จริงไหม
ไม่อยากโทษเธอว่าเป็นต้นเหตุของความเสียใจ
แต่จะให้โทษใครถ้าไม่ใช่เธอ
และคงต้องโทษตัวฉัน
ที่คิดว่าเรารักกันเสมอ
ทั้งๆที่มันไม่ใช่แม้เสี้ยวหนึ่งของใจเธอ
เป็นแค่ความพลั่งเผลอของคนที่เหงาใจ....(เสียใจ)
หน้าส่วนตัว
935
