10 เมษายน 2556 13:49 น.
แทนคุณแทนไท
“อาย”
เธอหนาวเหน็บ เจ็บใจ จากใครหรือ?
ดวงตาซื่อ เศร้าหม่น จนใจหาย
บางครั้งกลับ กร้านกล้า อย่างท้าทาย
บางครั้งฉาย แววพ้อ ต่อฟ้าดิน
อยากจะช่วย ปลอบโยน อย่างโอนอ่อน
เอื้อนอาทร วอนว่า อย่าถวิล
วานอย่าหวน ใยดี ธุลีดิน
ค่า..เขา..สิ้น เยี่ยงหงส์ หลงฝูงกา
อยากให้เงย หน้าพริ้ม ยิ้มอย่างเก่า
อย่าซึมเศร้า เพียงหาย เสน่หา
อย่าร้องไห้ ตาจะช้ำ เปลืองน้ำตา
อย่าเหว่ว้า วุ่นวาย ให้อายคน
แต่ได้แต่ แลตาม ด้วยความห่วง
วัวผูกบ่วง พันหลัก มักสับสน
เอาน้ำน้อย ลูบไล้ คนไฟลน
เกรงไฟวน เวียนย้อน ร้อนลวกตัว
คงว้าเหว่ เห่หา คนมาปลอบ
คนคงลอบ เย้ยหยัน ขันยิ้มหัว
สายตาคน อื่นใด ฉันไม่กลัว
แต่เพียงชั่ว ตาเธอหยัน...ฉันคงตาย
มองสบตา อ้างว้าง อย่างสงสาร
คงอีกนาน ตาหม่นเหม่อ เธอจะหาย
ตาสบตา สนิทนัก เหมือนทักทาย
ฉันชักอาย...เพราะตาเรา...เศร้าพอกัน
บทกวีสำนวนนี้ คุณครูยกให้ฟังบางส่วนตอน ม.๔ ยิ่งยิ่งอ่านสำนวนเต็ม ยิ่งชอบ
25 มีนาคม 2556 16:24 น.
แทนคุณแทนไท
ในอารมณ์ที่เรื้อรก
ตกหล่นอะไรไปบ้าง
ความคิดถึงกำลังเดินทาง
ระหว่าง ความเหงา และความรัก
ฉันคิดถึงเธอนะที่รัก
นานนักแล้วมิได้เอ่ยคำนี้
ความรัก คือความปรารถนาดี
คำของกวี ที่ฉันเคยอ้างอิง
ดอกไม้โรยแล้วเมื่อวันก่อน
หมอน ใบเดิมกับฝันที่จางหาย
ส่วนนั้น ส่วนหนึ่ง ของความร้างดาย
ความตายกำลังเบิกบาน
รอยยิ้มของเพื่อนผู้แปลกหน้า
วินาที สนทนากันหน้าบ้าน
ความเศร้าหมุนรอบจักรวาล
กังวาน อยู่ในความกังวล
บาง อารมณ์อันเลินเล่อ
บาง ที บางเธอก็ตกหล่น
บางนิรันดร์ ก็ทุรายทุรน
เป็นบางคน และเป็นบางที
ลางที ความสุขก็แสนเศร้า
ลางที ความเหงาก็แสนดี
ลางที วุ่นวายในความมี
ทั้งที่ ไม่มีอะไรเลย
ฉันได้แต่คิดถึงเธอ
เพ้อเจ้อ! ละไม ละเมอหา
ในความฝันอันเปรมปรีดา
เดิมเดิม กับปรารถนา ที่เคยทำ
หายไปอยู่ กันแห่งไหน
บุพเพ และหัวใจอันไหวส่ำ
ความงดงามที่เคยเป็นขาประจำ
ไยแสร้งทำ เหมือนไม่มีตัวตน
สำนักกวีบุศรินทร์ / แทนคุณแทนไท
ส่งใจไปกับเพลง.........
อารมณ์คน อารมณ์เพลง
http://www.youtube.com/watch?v=mY0CCQoPjTM&playnext=1&list=PLA6OvDf9-a36tHJj3dcheVo9xjIl3WMK_&feature=results_video
14 มีนาคม 2556 14:59 น.
แทนคุณแทนไท
พี่มิอาจลืมแก้วแววชีวิต
ไปชั่วนิจนิรันดร์อันแหนหวง
เพราะรักยังเต็มปรี่ฤดีดวง
เกินจะตวงตักไปให้ใครดู
จึงสู้เก็บเงียบงันอั้นสะอื้น
ทุกวันคืนซมเศร้าเฝ้าอดสู
เพราะคิดถึงคะนึงน้องข้องพธู
ใจหดหู่เทวษแสนแน่นอารมณ์
พี่ยิ่งช้ำระกำเหลือเมื่อทราบว่า
ขนิษฐามีชายอื่นยื่นอุ้มสม
ปองสวาทมาดหมายจะอภิรมย์
พี่จึงตรมกมลช้ำสุดรำพัน
เขากล้าคิดทรยศกบฏเพื่อน
สร้างแปดเปื้อนกับมิตรคิดหยามหยัน
ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเห็นใจให้แก่กัน
เขากล้ารั้นแย่งแก้วกาญจน์เป็นหวานใจ
สมบัติพี่ที่เหลือเกื้อกูลรัก
คือพิทักษ์เป็นห่วงเจ้าเฝ้าหมองไหม้
กลัวเขาหลอกหยอกเคล้าเจ้าทรามวัย
สลัดไปเมื่อสมรักน้องจักอาย
เธอยังเยาว์เขลาต่อโลกที่โยกยับ
ความสับปลับสกปรกพกชั่วหลาย
พี่ใช่เห็นแก่ตัวมัวภิปราย
เพียงเสี่ยงสายใจข้องคุ้มครองมา...
เพื่อชีวิตอนาคตน้องสดใส
ก้าวหน้าไปกับการเรียนเพียรศึกษา
พี่ทุ่มเทพลังฝังศรัทธา
เป็นมนตรากระแสชลจนสิ้นใจ
แด่น้องน้อยกลอยชีวันขวัญใจพี่
แด่คนดีเท่าเทียบเปรียบแขไข
แด่รักแทรกสัมพันธ์กันก่อนใคร
แด่มิตรใหม่แห่งความหลังยังไม่ลืม
29 พ.ค. 2504
17 เมษายน 2556 11:58 น.
แทนคุณแทนไท
เอ็งหลอกข้ามาได้ตั้งหลายเรื่อง
มันเปล่าเปลืองจะเอ่ยให้เสียหาย
มันเจ็บปวดยิ่งกว่าคำเสียดาย
กับความ ตลกร้ายที่เอ็งทำ
และยังกล้าสาบานอย่างหาญหัก
ข้าไม่ได้นอนปลักไอ้บักหำ
ปัดสวะ ไอ้บ้า ห่าระยำ
คนพูดชั่ว ไม่ทำเลวไม่มี
คนพูดดี ทำดี เป็นศรีปราชญ์
มาเจอพวกไม่ฉลาดคำพูดนี่
ทำชั่ว ยังกล้ามาอ้างดี
จะทำนู่นทำนี่ก็ไม่ทำ
จะมีทำก็ทำเลวไอ้เหวห่า
รับใช้จนเป็นขี้ข้าช่างน่าขำ
ประชีประชนตาดำดำ
ไยต้องทนรับกรรมกับพวกเอ็ง
เอ็งหลอกข้ามาได้ตั้งหลายเรื่อง
จะยึดเมืองคุยขรมเหมือนข่มเหง
สมุนหยาบ นักบุญบาป และนักเลง
ข้ากริ่งเกรงเอ็งเหลือกลัวจริงจริง
เอ็งหลอกข้ามาได้ตั้งหลายเรื่อง
มาคุยเฟื่องให้ฟังตั้งหลายสิ่ง
ข้าก็เคลิ้มกับคำที่อ้างอิง
งูจังโป้ เข้าสิงตั้งหลายที
พอเขาถามว่าชอบไม่ชอบไหม
สงสัยเผลอตอบไปใช่ไหมนี่
เป็นเท็คติกการตอบแบบยวนยี
ยืมมาใช้หนนี้แค่หนเดียว
เอ็งหลอกข้ามาได้ตั้งหลายเรื่อง
อย่าคัดเคืองคิดแค้นเพียงแล่นเสี้ยว
มึงหลอกกู กูหลอกมึง เข้ามั่งเชียว
เจ็บเดี๋ยวเดียว เดี๋ยวก็หาย อย่าอายเลย
บทส่งใจ...
เอ็งหลอกข้ามาตั้งหลายเรื่อง
ข้าขอหลอกเอ็งเรื่องเดียวเอง
หลอกบอกโพลว่า จะเลือกมึงแต่กูไม่เลือก
สำนักกวีบุศรินทร์ / แทนคุณแทนไท
1 มีนาคม 2556 16:08 น.
แทนคุณแทนไท
เพิ่งรู้ว่า
ความรักช่างแสนดี
ความเศร้าก็แสนสวย
เพิ่งรู้ว่า
ฝนตกก็แสนงาม
ฟ้าใสก็แสนชื่น
เพิ่งรู้ว่า
วันเวลาช่างน่ารัก
ความคิดถึงช่างซึ้งซ่าน
เพิ่งรู้ว่า
พระจันทร์นั่นสวยใส
พระอาทิตย์ผ่องแผ้วใจ
เพิ่งรู้
โลกมืดเพื่อสว่าง, เศร้าเพื่อสุข, ทุกข์เพื่อชื่น
เพิ่งรู้
วันรอค่ำ, คืนรอเช้า
รอให้ได้ "พบ", พรากให้ "โอกาส"
ความจริง
ในความโหดร้าย มีปรารถนาดี
สำนักกวีบุศรินทร์ / แทนคุณแทนไท
Calendar
Lovers
19 คน เลิฟแทนคุณแทนไท
หน้าส่วนตัว
3525
