22 เมษายน 2548 17:25 น.
แทนคุณแทนไท
...พระศุกร์ที่ ๒๒ มีนาคม ๒๕๔๘
๑...แม้ไม่เอ่ยเผยนามทรามสวาท
ในการวาดอักขราภาษาสาส์น
หญิงที่พี่แสนรักภักดิ์มัดมาน
นามนงคราญมิเคยจารผ่านสุนทร
๒...ไม่เคยร่ายอักษรกลอนสวยสด
ไม่เคยรินถ้อยรสพจออดอ้อน
ไม่เคยร้อยสร้อยคำถึงบังอร
ไม่เคยจารบทกลอนอ้อนดวงใจ
๓...เมื่อหญิงที่พี่รักเขานักหนา
ช่างโสภาพิศเพลินเกินหญิงไหน
จึ่งเกรงชายอื่นตื่นงามเห็นตามไป
พี่ถึงไม่คิดเสี่ยงจึ่งเลี่ยงครวญ
๔...เจ้าน้อยใจไปไยหัวใจเอ๋ย
ไฉนเลยทรามเชยมาโศกสรวล
แม้มิเคยเอ่ยอ้างอย่างที่ควร
ก็อย่าด่วนสรวลโศกวิโยคตน
๕...ทุกการสร้างอ้างรักแอบอักษร
ทุกบทกลอนที่ทั้งรักทั้งหมักหม่น
พี่อ้างหญิงอิงนามนางหลายคน
เว้นไว้แต่หน้ามนคนแสนดี
๖...ไม่เคยเลยจะเอ่ยความตามใจว่า
โอ้โฉมหน้านุชนาถสะอาดศรี
เหมือนเดือนเด่นเพ็ญฟ้ายามราตรี
นางช่างมีมนต์ขลังดุจดังตรึง
๗...ไม่เคยพร่ำคำชมให้สมศักดิ์
สมที่พี่แสนรักสักนิดหนึ่ง
สมดวงใจที่ไฝ่ปองครองคะนึง
สมทุกความสุดซึ้งถึงหัวใจ
๘...แม้ไม่อ้างอย่างที่พี่ควรอ้าง
ขอน้องนางได้ขบคิดสักนิดไหม
นามแม้ล้ำสำคัญประการใด
ไม่เท่าใจเรานั้นที่มั่นคง
๙...ถึงมิเคยเอ่ยนามทรามสวาท
แต่ใช่เคยไหวหวาดจนพลาดหลง
ใจพี่ซื่อสัตย์นั้นยังมั่นคง
ขอนวลนงคราญอย่าคอยแต่น้อยใจ
...แด่คุณ
17 เมษายน 2548 13:14 น.
แทนคุณแทนไท
...กาพย์ห่อกลอน
ความในใจครั้งอำลาคำสัญญาคราลาไกล
ระยะทางพิสูจน์ใจพบกันใหม่พิสูจน์คน
๑จำได้ไหมในวันที่ฝันดับ
แดดพยับร้อนฉ่าดั่งห่าฝน
ความเป็นเธอมาปรากฏ ณ บัดดล
คลายทุกข์เคยท้อทนของคนแพ้
๒น้ำใจที่มีให้ใจไหม้ช้ำ
สมบูรณ์ล้ำฉ่ำใสไล้รอยแผล
หัวใจหนึ่งยังซึ้งซ่านทั้งดาลแด
ไร้รักเธอยังยากแท้จะรอดมา
๓จึงผูกสร้อยร้อยกวีนี้มามอบ
ขอบคุณเธอที่ปลุกปลอบยามปวดปร่า
ยินดีนักมีรักเธอมาพันธนา
เป็นของขวัญชั้นฟ้าอันพร่าพราย
๔แม้วันนั้นผันผ่านมานานนัก
แต่ความรักแรกเอ่ยมิเคยหาย
ฝันไหนจักตกพลัดกระจัดกระจาย
แต่เธอยังพริ้งพรายทุกหมายรอ
๕ทุกการรอขอร้องอย่าหมองหม่น
มิอาจทนคนดีพี่ร้องขอ
น้ำในตาแต่ละหยดที่รดออ
อย่าร้องไห้กับการรอพี่ขอร้อง
๖หอมเอยหอมดอกโบตั๋น
ในความเงียบงันอันหม่นหมอง
ประคองแก้มแฉล้มเนื้อนวลลออง
ตระคองหวังยังรังรองอย่าร้องเลย
๗เด็ดดอกไม้ดอกหนึ่งมาพึงปลอบ
จากข่ายขอบมอบความนัยจากใจเผย
แม้มิอาจเอ่ยอ้างอย่างที่เคย
วอนอย่าได้เมินเฉยเคยผูกพันธ์
๘อยากดูแลหัวใจไม่ให้ห่าง
เพราะกลัวรักจักจางเพราะห่างนั้น
อยากใกล้กายเหมือนใจเราใกล้กัน
อยากได้นอน...เสพย์ฝันกันทั้งคืน
๙มันคือหนึ่งดาวชื่นในคืนหนาว
ทั้งที่ทุกย่างก้าวยังขมขื่น
มันคือฟืนไฟฝันแห่งวันคืน
ทั้งที่ดาวดวงอื่นกระจัดกระจาย
๑๐ในความมืดยืดยาวช่างหนาวสั่น
แต่ทุกความเชื่อมั่น บ่จางหาย
แม้ภาระพะรุงพะรังไปทั้งกาย
เธอก็ไม่เคยหล่นหายก่อนปลายทาง
๑๑ให้ความเงียบความเหงาอันสร้อยเศร้า
ผลิพลังปลุกเร้ายามเราห่าง
ให้ภาพหลอนที่ลอยเลื่อนอยู่เลือนลาง
ผลิพลังปลุกสร้างกำลังใจ
๑๒จับมือกันให้มั่นกว่าวันก่อน
ก่อนจะจรจำลาไปฟ้าไหน
คำสัญญาจักจำมั่นนิรันดร์ใจ
กาลผ่านไปให้พิสูจน์คำพูดรัก
๑๓ทุกคำของคำพูดพิสูจน์สิ้น
ใช่แค่ลิ้นลงคำเป็นจำหลัก
ใช่ใช้เล่ห์ล่อลวงให้หลงรัก
ความเป็นไปจักประจักษ์พิสูจน์ใจ
๑๔ทั้งสมองสองมือยังมุ่งมั่น
ทั้งหัวใจยังสั่นทุกหวั่นไหว
วันทั้งวันปีทั้งปียังดีใจ
ที่ได้จุดเปลวไฟในใจเธอ
๑๕นี่คือความในใจครั้งสุดท้าย
ที่เขียนถ้อยร้อยรายหมายเสนอ
ทุกคำพูดหมายพิสูจน์พูดหรือเพ้อ
อยู่ที่กาลได้เจอ คราวต่อไป
ความในใจครั้งอำลา...คำสัญญาคราลาไกล
ระยะทางพิสูจน์ใจ...พบกันใหม่พิสูจน์คน
------------------------------------------------
พระอาทิตย์ที่ ๑๗ เมษายน ๒๕๔๘
10 เมษายน 2548 13:52 น.
แทนคุณแทนไท
...๑หนาวหรือไม่
ดวงหทัยที่ไฝ่เฝ้าเว้าวอนหา
อยากกระซิบฝากสั่งจากฝั่งฟ้า
อย่าได้หลั่งทรมาน์ เลยคนดี
๒เมื่อรักมี ที่อุ่นไอให้ใจอุ่น
รักจะคอยแนบหนุนไปทุกที่
จะไม่ทิ้งทุกปรารถนาดี
และรักนั้น จะมากมี และมากมาย
๓จะมีใจใครไหนสักกี่ผู้
ที่ได้รู้รสรักทุกความหมาย
จะมีไหมใครได้ครองทุกเนื้อกาย
รักมิใช่ แค่ได้ ครอบครองกัน
๔แค่ได้รู้รสชาติของความรัก
ก็ปลื้มนัก รักเอ๋ย ไม่เคยหวั่น
ในเนื้อรักช่างน่าอัศจรรย์
ไม่เกี่ยวกับ ความสัมพันธ์ที่เนื้อกาย
๕หนาวไหม...
รักจักคงอุ่นไอทุกใจหมาย
รักจะยังสัตย์ซื่อมิรู้คลาย
เหมือนใจชายหนึ่งนี้ ที่มีเธอ...
พระอาทิตย์ที่ ๑๑ เมษาที่รัก ศักราช ๒๕๔๘
...ด้วยเชื่อเรื่องความรู้สึกที่เกิดแล้วจะสถิตมั่นไม่หายไปไหน
...แหละจักเป็นเช่นนั้นนิจนิรันดร์
...เนื้อใจเป็นนิรันดร์ ท่ามกลางความสัมพันธ์ที่มิแน่นอน
8 เมษายน 2548 11:44 น.
แทนคุณแทนไท
...ความคิดถึงส่งถึงจะซึ้งไหม
เป็นความนัยจากใจละไมอุ่น
ทุกไมตรีวลีร้อยสร้อยละมุน
หวังให้คุณ อุ่นทั่ว ทั้งหัวใจ
คิดถึงใครคนหนึ่งถึงมาบอก
เป็นคำที่อยากบอกใช่หลอกให้
คนที่แสนคิดถึงต้องชอกใจ
ช้ำไปทั้งดวงในใจไม่ทำ
คิดแค่ว่าความคิดถึงจะพึงถึง
ใครคนหนึ่งซึ่งงาม ตามความร่ำ
ในอารมณ์ ที่ละมุนกรุ่นประจำ
จึงนอบนำคำความ ตามเธอมา
ไม่คิดว่าความคิดถึงจะซึ้งซ่าน
แค่ได้จารผ่านความปรารถนา
ในคะนึงก็รึงรุกทุกเวลา
ขอบคุณสร้อยปรารถนาที่มาเยือน
ความคิดถึงส่งถึงความคิดถึง
จากไมตรีคำนึงหนึ่งมาเอ่ยเอื้อน
ความเป็นเราเนื้อกายอาจลางเลือน
แต่ใจเนื้อเชื่อไม่เลือน...ไม่เบือนใจ
พระศุกร์ที่ ๐๘ เมษาที่รัก ศักราช ๒๕๔๘
ปล...
...
...ในทุกความปรถนาดี
...หวังให้ทุกไมตรีจงแน่นหนัก
...ปรารถนาทุกอย่างให้งามนัก
...และใจรักทุกรักจักงอกงาม
ขออภัยที่เขียนซะยาว ได้อ่านงานหนึ่งให้รู้สึกเสมือนได้เปิดพลังในจินตนาผม....
3 เมษายน 2548 13:41 น.
แทนคุณแทนไท
....ฝากฟ้าทะเลฝัน
ทิวาอันอบอุ่นไอ
ดวงดาวประกายไฟ
ระบายไปในใจดาว
ร้อยสร้อยถ้อยละมัย
ละมุนใจหทัยผ่าว
เมษนา มาอีกคราว
คิดถึงสาว คราวซึ้งใส
ไมตรีวลีฝาก
วจีหลากจากดวงนัย
พจน์ผ่านจารจากใจ
ฝากอวยชัยจากใจชาย
ที่ใดมีความความสุข
ขอให้สุขดั่งใจหมาย
ฝันใดอันพริ้งพราย
ขอให้ได้ดั่งหมายปอง
สวยสดจะงดงาม
วะวิบวามระเรืองรอง
บทเพลงสุขทุกท่วงทอง
ร่ายทำนองร้องให้เธอ
ดอกหญ้าระบัดใบ
บรรเลงไพรละไมละเมอ
งามใดอันเลิศเลอ
ให้สวยเพ้อในอารมณ์
อิ่มออมหอมความสุข
ให้เร้ารุกทุกห่อห่ม
ทุกข์ไกลใจอย่าตรม
สุขอารมณ์ทุกเวลา
วาวแวมแต้มฟ้าสวย
ร้อยถ้อยด้วยสิเน่หา
ฝากหทัยแม้ไกลตา
ปรารถนามาเย้าเยือน
พระอาทิตย์ที่ ๐๓ เมษายน ๒๕๔๘
................
ปล.
๓ เมษา
เวียนมาครบรอบวันเกิดเจ้า
ได้แต่ส่งปรารถนามาแนบเนาว์
ขอให้ให้สาวสุขดั่งปรารถนา
ที่ใดมีความสุข
ขอให้สุขสมดั่งตั้งอุรา
ห่างไกลแต่หัวใจยังส่งมา
ฝากผ่านฟากฟ้ามาอวยพร
...มีความสุขมากๆนะครับ แด่เธอ
Calendar
Lovers
19 คน เลิฟแทนคุณแทนไท
หน้าส่วนตัว
1310
