15 ตุลาคม 2553 17:27 น.
แทนคุณแทนไท
ปล่อยความรู้สึกให้ลอยเคว้งคว้าง
ระลึกสัมผัส "บ้างชัด" "บ้างพร่าเลือน"
แตกต่างเพียงเสี้ยว
ละม้าย... คือคิดและระลึกดุจกัน
วัย วัน ที่โรยร่วง
ล่วงไป และไร้ประโยชน์จะฉุดรั้ง
ปราศสิ้นข้อยกเว้น
เราล้วนแพ่พ่ายต่อกาลเวลา (เสมอกัน)
ท้องฟ้าและสายน้ำที่สะท้อนพบในแววตา
บอกเล่าได้แค่ปรารถนาในวันวาน
ความจริงได้ล่วงผ่านไปแล้ว
มีแต่ความทรงจำ
ที่อาจดื่มด่ำ... ยามคิดและระลึกนั้น
ระหว่างความสุขหรือความเศร้า
ใคร "นิยาม"
ฉัน-เธอ หรือชะตากรรม
.................................
พระศุกร์ที่ ๑๕ ตุลาค์ ๕๓ / แทนคุณแทนไท
12 ตุลาคม 2553 16:49 น.
แทนคุณแทนไท
...๑...
เมื่อครู่พบเธอ ในความคิด
มาใกล้ชิด อยู่ในความชิดใกล้
ทั้งที่"เรา" แปลกหน้า "แปลกใจ"
อะไร! ทำไมแจ่มชัดจริง
เสมือนว่า และคล้ายเป็น
จินตนาการ มองเห็น ชัดเจนยิ่ง
ความรู้สึก สัมผัสสุข เพราพริ้ง
เธอคือ เจ้าหญิง วิมานนัย
แล้วใจรีบสอนใจให้สงบ
เราแค่พบเพื่อพรากจากไปใหม่
ความคุ้นชิน จะสิ้นความสำคัญไป
และเหลือไว้ แค่ "คุ้นเคย" คนเฉยชิน
...๒...
นี่แหละหนา ธรรมดา ประสาโลก
จะด่วน สุขโศก ไปถึงไหน
ความ ผูกพัน พบ พราก และจากไกล
ใคร! กำหนดโชคชะตา
เมื่อครู่เรา กล่าวลากันในความคิด
เคยสนิท กลายเป็น คนแปลกหน้า
เธอลับหาย ไปกับกาลเวลา-
-ที่เคยพาเธอมา จากฟ้าไกลไกล
พระอังคารที่พราก ๑๒ ตุลาค์ ๕๓ / แทนคุณแทนไท
Calendar
Lovers
19 คน เลิฟแทนคุณแทนไท
หน้าส่วนตัว
1225
