7 กุมภาพันธ์ 2547 07:47 น.

เอ่ยคำลา...

แมวน้อย

เป็นแค่เพียงภาพดีๆในวันเก่า
เป็นแค่คำเล่าหวานๆของเธอและฉัน
เป็นแค่ความจริงใจในวันนั้น
เป็นเเค่เพียงวันวานที่ไม่อาจลืม

แม้ฉันจะเป็นคนบอกลา
น่าระอาตัวเองที่ดันมาร้องไห้
พูดเองทำเองกลับมานั่งเสียใจ
ไม่รู้เพราะอะไรไม่เข้าใจเสียที

คงอีกไม่นานน้ำตาคงจางหาย
สิ่งที่คอยทำร้ายทั้งเธอและฉัน
มองตะวันที่ตกไปตรงขอบฟ้านั้น
เสมือนภาพวันๆนี้ของฉันกับเธอ

ฉันทำอะไรไม่ได้สักอย่าง
คงได้แต่มองเราสองห่างกันไปแบบนี้
ครั้งสุดท้ายอยากจะบอกคำของฉันที่มี
ขอให้เธอเจอคนดีๆที่รักเธอตลอดไป				
12 ธันวาคม 2546 10:32 น.

จะอยู่ข้างเธอเสมอ . . . .

แมวน้อย

ไม่รู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอมันคืออะไร
แต่พอเห็นความอ่อนไหวของเธอจนหัวใจต้องเหน็บหนาว
เมื่อเห็นเธอนั่งร้องไห้ใจฉันนั้นแสนจะปวดร้าว
เธอเจ็บแค่ไหนฉันยิ่งร้อนผ่าวร้าวรานมากกว่าเธอ

อยากให้เธอรู้ไว้จะอยู่ข้างเธอเสมอ
จะไม่มีคำว่าคอยเก้อสำหรับใจที่ให้เธอไป
อาจจะดูไร้ค่าแต่ฉันก็ให้ด้วยความเต็มใจ
ไม่ว่าเธอจะอยู่ไหนขอให้เธอรู้ไว้ว่าฉันรักเธอ

จะอยู่เป็นกำลังใจให้เธอไปตลอด
จะคอยโอบกอดยามเธอท้อแท้
จะนั่งอยู่เป็นเพื่อนหากเธอไม่มีใครดูแล
ขอแค่วันนี้เธอไม่ยอมแพ้ฉันจะคอยสู้เป็นเพื่อนเธอ				
11 ธันวาคม 2546 21:19 น.

สู้ต่อไป. . . .

แมวน้อย

อุปสรรคที่ขวางกั้นชีวิตเธอ
ความโหดร้ายที่เจอกับเธอเสมอ
น้ำตาที่รินไหลอาบแก้มจนล้นเอ่อ
อยากขอให้เธอช่วยเข้มแข็งสู้ต่อไป

ฉันอาจจะช่วยอะไรเธอไม่ได้
มีแต่ไหล่สองข้างไว้ให้เธอเช็ดน้ำตา
จะอยู่เป็นกำลังใจยามเธอมีเรื่องหนักหนา
แค่เพียงเธอเอ่ยออกมาไม่ว่าจะไรก้อให้เธอ

ชีวิตนี้มีอะไรมีมากมาย
อย่าละลายความเข้มแข็งกับอุปสรรคเพียงเท่านี้
ขอเพียงมีใจสู้ทุกสิ่งต้องผ่านไปได้ด้วยดี
อย่าปล่อยให้ชีวิตนี้จมอยู่กับความอ่อนเเอเลยเธอ

ไม่รู้จะปลอบยังไงดี
เลยได้แต่นั่งแต่งกลอนตามความรู้สึกที่มีส่งมาให้
อาจจะไม่เพราะไม่เลิศเลอเหมือนใครๆ
แต่จงรู้ไว้ว่าแต่งมาจากใจให้เธอคนเดียว				
11 ตุลาคม 2546 19:50 น.

วอนดวงดาว. . .

แมวน้อย

ในหัวใจคิดถึงเธอมากเหลือเกิน
อยากรำเพินรำพันเป็นอักษร
อยากถ่ายถอดความรู้สึกเป็นบทกลอน
อยากเอื้อนคำขอพรวอนดวงดาว

วอนดาวน้อยเรียงร้อยความห่วงหา
นำความรักมาทาให้หอมหวาน
ใส่บนความคิดถึงที่โปรดปราน
แล้วขอวานดาวน้อยให้เขาที

อยากจะรู้เธอคนดีคิดไรอยู่
อยากจะดูว่าหัวใจอยู่ที่ไหน
อยากจะมองว่าเธอแอบรักใคร
อยากจะเอ่ยคำในว่ารักเธอ				
10 ตุลาคม 2546 21:23 น.

กลั้นไว้ไม่อยู่. . .. .

แมวน้อย

แม้จะฝืนยิ้มไปเท่าไหร่
แต่ทำไมค่ำคืนถึงร้องไห้
ยังไม่อาจกลั้นน้ำตาที่รินไหล
ยังใคร่ให้เธอหวนกลับมา

อยากจะบอกว่ารักเธอมากเหลือเกิน
โปรดอย่าเมินฉันได้ไหมฉันขอร้อง
อย่าปล่อยให้ต้องร้องไห้น้ำตานอง
ช่วยกลับมาประคองกันดั่งวันวาน

รู้ว่าฉันนั้นทำผิดไปมากมาย
อย่าห่างหายหนีหน้ากันอีกเลย
ปวดใจที่เธอไม่เหมือนเคย
อย่าเมินเฉยเลยหนาเธอคนดี				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแมวน้อย
Lovings  แมวน้อย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแมวน้อย
Lovings  แมวน้อย เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟแมวน้อย
Lovings  แมวน้อย เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงแมวน้อย