5 พฤศจิกายน 2551 12:15 น.
โกฏิดารา
๏ กล้าหวัง กล้าเปลี่ยน ๏
แด่ บารัก โอบามา ประธานาธิบดีคนที่ 44 แห่งสหรัฐอเมริกา
ความหวังหนึ่งมีไว้ให้กล้าหวัง
ความฝันยังรองเรืองประเทืองจ้า
ความเปลี่ยนแปลงย่อมเกิดเป็นธรรมดา
เมื่อขอบฟ้าขลิบคลี่ม่านสีทอง
เมื่อกล้าหวังกล้าก้าวกล้าเข้าสู้
เปิดประตูสร้างผลแห่งชนผอง
เมื่อเปลี่ยนแปลงแกร่งกล้าท้าครรลอง
ความหวังที่เรืองรองก็ผ่องพราว
ดินแดนแห่งเสรีนี้ยิ่งใหญ่
จะก้าวไปเดือนดวงกอบห้วงหาว
แม้นล้มครั้งลุกคืนยืนหยัดคราว
เห็นทางก้าวก่อร่างสร้างไมตรี
....บารัก โอบามา....
คือคุณค่าตระหนักแห่งศักดิ์ศรี
ปณิธานแผ่นดินจอมอินทรี
คือเสรี - ความหวัง - กำลังใจ
19 กันยายน 2550 04:14 น.
โกฏิดารา
เมืองไทยทุกสิบปีกดรีเซ็ต
โอเอสติดไวรัสรัฐประหาร
หน่วยความจำไม่พอต่อเหตุการณ์
รัฐบาลตกรุ่นวุ่นการเมือง
นานๆทีมีคนโอเวอร์คล็อก
ดูแรงดีไม่หยอกบอกยกเครื่อง
ซีพียูอร่อยลิ้นกินไฟเปลือง
ไวรัสเคืองออกฤทธิ์ดีดหน้าจอ
เวอร์ชันเก่าเราแข่งกับญี่ปุ่น
ไม่กี่รุ่นสิงคโปร์โอ่อ้างต่อ
มาสักหน่อยมาเลย์นั่งยิ้มรอ
วันนี้เวียตนามขอจะไล่แซง
หลายๆทีรีเซ็ตเพราะโปรแกรม
ติดสแปมโฆษณาฝังมาแฝง
ทั้งจริงบ้างลวงบ้างอ้างแสดง
สุดท้ายไวรัสแผลงแกล้งรีเซ็ต
เปิดเครื่องใหม่ไวรัสยังเงียบนิ่ง
รอไฟวิ่งบู๊ทเครื่องจบเรื่องเสร็จ
สิบปีผ่านอีกครั้งอ้างข้อเท็จ
คอยหมกเม็ดรัฐประหารนานก็รอ
..................................
............................
......................
ประเทศไทยวันนี้เบื่อรีเซ็ต
แฮงค์ไม่เสร็จไวรัสมีชีวิตต่อ
แอนตี้ไวรัสลงคงไม่พอ
ฮาร์ดดิสก์ฟอร์แม็ตเปลี่ยนเรียนลีนุกซ์!
6 ตุลาคม 2549 15:46 น.
โกฏิดารา
๓๐ ปี ๖ ตุลา
๏ ดินโดมเคยอาบกำซาบเลือด
ซากศพซบเผือดสุมไฟเผา
มะขามแขวนร่างอยู่ซึมเซา
กลางเสียงร้องเร้าเหล่าทมิฬ
ร่ำเปรี้ยงเสียงปืนคลื่นกระสุน
ทำนบทบหนุนไม่สุดสิ้น
ย้อมแดงโลหิตติดแผ่นดิน
ป้ายแดงแปลงลิ้นติฉินประณาม๚
๏ เผด็จการทหารดุ
แรงประทุประจุสนาม
สุมไฟให้ลุกลาม
ความเกลียดชังประดังประเด
ไทยฆ่าไทยแท้แท้
เพราะตั้งแง่และสรวลเส
เสกแสร้งแต่งลมเพ
ลมพัดปากมากข่าวลือ๚
๏ จากหนึ่งเก้าถึงสี่เก้าก้าวไปไหน?
เหลืออะไรให้เราเฝ้ายึดถือ?
เผด็จการทุนฟุ้งเงื้อมอุ้งมือ
ก็กลับรื้อระบบทหารบันดาลมา
หรือประชาชนไทยได้แค่นี้
กรุงศรีฯจะเสื่อมซึ่งคุณค่า
แม้นคนดีไม่สิ้นศรีอยุธยา
ก็นับถอยเวลาจะบรรลัย๚
๏ "ไทยเอยเคยเพลี่ยงพล้ำ ลงเพราะ
เพลินวิวาทบาดทะเลาะ เบาะแว้ง
อย่าโกรธพิโรธเคราะห์ คราวโชค ร้ายเอย
พึงโทษความโหดแห้ง หั่นห้ำกรรมเวร"*
จงเจนดวงจิตตั้ง ตามดี เถิดพ่อ
มาตรล่วงยามยุคกลี อยู่ได้
กี่สิบกี่ร้อยปี เปลี่ยนผ่าน
ตระหนักผิดเดิมไซร้ อย่าซ้ำทำทวน๚ะ๛
* พระราชนิพนธ์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว
4 ตุลาคม 2549 20:50 น.
โกฏิดารา
ลมกรีดหวู่หวู่หวิวลิ่วลิ่วพัด
แรงลมซัดโครมครืนเหลือฝืนไหว
หยาดน้ำตาร่วงพรำชอกช้ำใจ
หรือเทวาร่ำไห้ให้ปวงชน
โอ้กำลัง "ช้างสาร" ผ่านสมุทร
เหลือจะหยุดเหลือจะยันกั้นแรงฝน
ตากาล็อกก็ระทมเกินทานทน
เวียตก็ท้นทะเลทุกข์ลมรุกราน
ดินถล่มโคลนทลายดับกายชีพ
ทั้งทวีปยินก้องเสียงร้องขาน
น้ำป่าไหลท่วมล้นคนแหลกลาญ
สะอื้นสะท้านสะท้อนแค้นทั่วแผ่นดิน
เถิดช่วยกันบรรเทาทะเลทุกข์
พายุแรงรานรุกแม้บุกถวิล
น้ำใจไทยใจท่านต้านวาริน
ฟื้นทุกถิ่นสิ้นประทุพายุลม
25 กันยายน 2549 16:46 น.
โกฏิดารา
เลิกหาอัศวินม้าขาวเสียที
๏ ยามวิกฤตบ้านเมืองเรื่องขุกเข็ญ
รอผู้เป็นอัศวินขี่ม้าขาว
ปราบกำจัดวิบัติทุกข์ทุกเรื่องราว
กี่ครั้งคราวนั่งบื้อมือนิ่งตาย
เศรษฐกิจติดหล่มล่มลงก่อน
ขออัศวินผินกรผ่อนเบาหาย
การเมืองวุ่นกรุ่นล้นทุรนทุราย
ขออัศวินผินกายคลายเพลิงกาฬ
เพราะมัวรออัศวินขี่ม้าขาว
ทุกครั้งคราวเวียนไปไม่ต่อต้าน
ปัญหาชาติปัญหาชนคนหย่อนยาน
ฝังสันดานรากลึกไม่นึกทำ
เป็นเด็กทารกรอขอคนป้อน
เป็นเด็กอ่อนตั้งไข่ให้โลกขำ
เป็นหญ้าเอนระเนนล้มลมพัดนำ
เมื่อไรจะสร้างธรรมนำตัวเอง!๚๛
หน้าส่วนตัว
1208
