18 พฤษภาคม 2550 17:26 น.

พิษยุง

โคลอน

หากใครถูกยุงกัดเป็นต้องตบ
ให้เลือดกลบสยบความเคลื่อนไหว
ใครเห็นว่าใจร้ายช่างปะไร
เมื่อตั้งใจเพ่งมองลองง้างมือ

เจ้ายุงลายตัวร้ายบินฉวัด
สองมือปัดแหมทำมากล้าหือ
ให้โอกาสอีกนิดไปหารือ
ว่าใครคือคนแกร่งแรงกว่ากัน

บินแว๊บไปแว๊บมาเสียงหึ่ง-หึ่ง
คิดว่าใจไม่ถึงเถอะว่างั้น
เดินไปหยิบไม้ช๊อตยุงรู้ทัน
รีบเปลี่ยนแผนทันควันมันรู้เรา

สูงสุดสู่สามัญพึ่งแรงตัว
ยุงเริ่มกลัวบินหนีอย่างขลาดเขลา
สงครามไม่จบนับศพเบาเบา
เสร็จแล้วนั่งเกาไม่เอาแล้วยุง

ยิ่งตบยิ่งมาท่าจะบ้าเลือด
ชักเริ่มเดือดแล้วนะเจ้าตัวยุ่ง
หรือเพราะใส่เสื้อดำเลยมามุง
คิดไปเรื่อยเป็นคุ้งเป็นแคว

สงครามจบไม่มีผู้ชนะ
เมื่อจบการปะทะทิ้งรอยแผล
ฝากข้อคิดว่าอย่าไปตอแย
ศัตรูที่ตามแหย่และรังควาน
				
11 พฤษภาคม 2550 15:43 น.

ปลุกจิตสำนึกคนไทย

โคลอน

ทหารไทย         ใจกล้า        น่ายกย่อง
คอยปกป้อง       พวกเรา       เหล่าแนวหลัง
ชีวิตเสี่ยง           ขอเพียง       ชาติคงยัง
แม้ชีพกลาย        เป็นดั่ง         เถ้าธุลี

หากพวกเรา         ไม่ช่วย        กันอีกแรง
เอาแต่คอย           ยื้อแย่ง      แข่งศักดิ์ศรี
ก็เหมือนลน          หาที่          มิมีดี
ขวานทองนี้           จะอยู่        ได้อย่างไร

ทหารไทย            แนวหน้า     ใจองอาจ
พร้อมช่วยชาติ       พลีชีพ        มิหวั่นไหว
แล้วพวกเรา          แนวหลัง      ช้าอยู่ไย
มาร้อยใจ             เป็นหนึ่ง     พึงใคร่ครวญ

อยากให้หยุด         ครุ่นคิด       จิตสำนึก
ในส่วนลึก             รู้สึก            ก่อนผันผวน
อยู่เพื่อชาติ           ใช่อยู่           อย่างเรรวน
พวกเราควร           ตั้งมั่น          ไว้สามัคคี				
4 พฤษภาคม 2550 15:41 น.

กาแฟอุ่นเสมอ

โคลอน

จิบกาแฟอุ่น-อุ่นคิดใคร่ครวญ
ฤดูกาลแปรปรวนชวนให้เหงา
นั่งมองฟ้าตอนเช้าเป็นสีเทา
ใจของเราซึมเซาเพราะเหตุใด

จิบกาแฟอุ่น-อุ่นอยู่ที่เดิม
พร่องก็เติมชงยากซะเมื่อไหร่
นั่งมองฝนมองฟ้าจากไกลไกล
คงต้องรอต่อไปกว่าจะซา

จิบกาแฟเมื่อไหร่ก็ยังอุ่น
มองไอกรุ่นจากถ้วยอย่างช้าช้า
แต่อากาศกลับหนาวจนเริ่มชา
ไม่รู้เลยเวลาที่เปลี่ยนแปร

จิบกาแฟอุ่นอุ่นข้างหน้าต่าง
มองฝนอยู่ห่างห่างท่าจะแย่
ขืนเอาแต่นั่งรอฟ้าไม่แคร์
คงต้องจิบกาแฟอยู่คนเดียว				
2 พฤษภาคม 2550 15:28 น.

กอดตัวเอง

โคลอน

กอดตัวเองซะบ้างยามหนาวเหน็บ
เผื่อความเจ็บในใจจะจางหาย
กอดตัวเองให้อุ่นกายสบาย
แล้วความหนาวจักคลายมลายไป

กอดตัวเองซะบ้างยามหมองหม่น
ให้แววตาซุกซนคืนสดใส
กอดตัวเองแน่นแน่นให้อุ่นใจ
เมื่อมองไม่เห็นใครใกล้ใกล้เรา

กอดตัวเองซะบ้างยามโดดเดี่ยว
ใช่ดายเดียวใครอื่นเขาก็เหงา
กอดตัวเองด้วยมืออันบางเบา
แล้วก้มมองดูเงารอบๆตัว

กอดตัวเองซะบ้างนะคนดี
อย่าให้ใจดวงนี้ต้องสลัว
กอดตัวเองเพื่อไล่ความหมองมัว
ที่เคยกลัวให้หมดจดจากใจ
				
Calendar
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟโคลอน
ไม่มีข้อความส่งถึงโคลอน