30 พฤษภาคม 2554 13:54 น.
โคลอน
หายใจเข้าท้องป่องลองดูสิ
หายใจออกพุงกะทิอย่ากระเพื่อม
เหนื่อยหน่อยนะแม้นหากระอาเอือม
ใช้จิตเชื่อมช่วยกายฟิตแอนด์เฟิร์ม
เป็นห่วงเธอไม่อยากให้อ้วนฉุ
ขืนกินจุระวังน้ำหนักเพิ่ม
อยากเห็นเอวคอดกิ่วแบบคนเดิม
ฉันจึงมาแต่งเติมเสริมค่ะคุณ
เคยผอมเพรียวปราดเปรียวเกินคนไหน
โอ้ไฉนตอนนี้กลิ้งหลุนหลุน
มาเชิญชวนเธอดื่มน้ำลูกพรุน
กินแล้วหุ่นสแลนเดอร์เอ้อเหองาม
ที่กล่าวมาข้างต้นมิสนหรอก
เพียงคิดหยอกเย้าแหย่แท้มองข้าม
หากรักกันไม่ต้องพยายาม
ความรู้สึกจักนิยามมาจากใจ
18 พฤษภาคม 2554 18:10 น.
โคลอน
ฝากบางถ้อยถึงเธอ"เพื่อนที่รัก"
ได้รู้จักมิตรภาพเกินใฝ่ฝัน
ตั้งแต่เริ่มเรียนรู้กันและกัน
ผ่านวารวันแลกเปลี่ยนกำลังใจ
อย่าปล่อยให้รอยยิ้มนั้นเลือนหาย
เถิดสหายจากกันเพื่อพบใหม่
ฉันจะคอยเฝ้ารอเสมอไป
และห่วงใยเธออยู่ทุกเวลา
ดูแลตัวเองด้วยนะเพื่อนรัก
เหนื่อยก็พักคนดีที่แกร่งกล้า
คำว่า"เพื่อน"ไม่ต้องมีสัญญา
มิลืมเลือนดอกหนา"ใจถึงใจ"
เมื่อเราได้พบกันในวันหนึ่ง
แสนซาบซึ้งมิตรภาพอันยิ่งใหญ่
ฉันและเธอแม้นจักอยู่ห่างไกล
แต่หัวใจจักใกล้มิเปลี่ยนแปลง
===========================
เพลงประกอบ ถึงเพื่อน - ปู พงสิทธิ์ คัมภีร์
ภาพประกอบ http://www.nookjung.com/picpost/?cat=29
11 พฤษภาคม 2554 18:02 น.
โคลอน
.....บทสนทนาของปูลมกับฉันในวันก่อน.....
"สวัสดีปูลม"พรมคำทัก
"เจ้ารู้จักปูเสฉวนหรือไม่
จนป่านนี้มิรู้เป็นเช่นไร
เงียบหายไปฤาจากท้องทะเล"
....................................................ฉัน
"สวัสดีเพื่อนเอยฉันเคยเห็น
ปูเสฉวนยามเย็นเดินเตร็ดเตร่
แต่เขาไม่เคยพักหยุดฮาเฮ
แม้ทะเลงดงามเกินบรรยาย"
.....................................................ปูลม
"ฉันตามหาเขามานานนักแล้ว
จนสุดแนวชายหาดอันหลากหลาย
มิเคยเห็นเขาผ่านมาเยี่ยมกราย
อยากรู้สุขสบายหายเหงายัง"
.......................................................ฉัน
"เขาอาจมาก็ได้ใครจะรู้
ลองคอยอยู่อย่าเพิ่งหมดความหวัง
ปูเสฉวนเขาอาจเงี่ยหูฟัง
เสียงเจื้อยแจ้วอันดังของพวกเรา"
.....................................................ปูลม
ฉันลองชวนปูลมเดินชมหาด
ใช้ใจวาดความฝันวันก่อนเก่า
ปูลมพยักหน้ารับเบาเบา
ก่อนจะเอาเท้าเขี่ยเล่นผืนทราย
.................................
บรรจงสื่อสารถ้อยร้อยความคิด
เผื่ออีกหนึ่งชีวิตรู้ความหมาย
ฝากข้อความส่งถึงคนเดียวดาย
ก่อนถูกคลื่นซัดหายไปกับกาล
.................................
ใกล้ลาจากฉันจึงขอฝากฝัง
ปูลมนั่งตาแป๋วยิ้มแหววหวาน
ด้วยรู้นัยมีคนจะไหว้วาน
"ชวนปูเสฉวนกลับบ้านแทนฉันที"
...............................................................ฉัน
เอ...ทำไมฉันคุยกับ"ปูลม"รู้เรื่อง
หากไม่ฝันเฟื่องชาติก่อนคงเกิดเป็นปูลมกระมัง...อิอิ
......................................................................................................
ทำไมปูเสฉวนจึงต้องมีเกราะกำบังตัว
http://www.fwdder.com/topic/85403
เพลงประกอบ a day เจี๊ยบ วรรธนา
ภาพประกอบจากกูเกิ้ล
3 พฤษภาคม 2554 12:21 น.
โคลอน
เคยคิดว่าเธอเป็นดั่งภาพฝัน
พอตื่นพลันทุกอย่างก็เลือนหาย
กลับมาอยู่ในโลกแสนเดียวดาย
ของอีกปลายขอบฟ้าที่เลือกเดิน
บอกตัวเองทนได้มิต้องห่วง
ทุกสิ่งล่วงเลยผ่านความห่างเหิน
จนวันนี้รู้จักกล้าเผชิญ
ความบังเอิญที่พัดหวนกลับมา
มองกระจกเห็นภาพเงาเคลื่อนไหว
เป็นผู้ใหญ่ซะทีนะเราหนา
ละลายความเย็นชืดแลเฉยชา
คืนชีวิตชีวากลับเหมือนเดิม
เวลาอาจหมุนไปไม่ย้อนกลับ
โลกอาจดับก่อนวันพรุ่งนี้เริ่ม
อยู่ที่ใจเราเองจะต่อเติม
มวลความสุขให้เพิ่มด้วยสิ่งใด
====================
เพลงประกอบ จ้องตากับความเหงา - ลานนา
ภาพประกอบจากเว็บ http://cartoon.nong3narak.com/การ์ตูนเกาหลี.html
1 พฤษภาคม 2554 22:26 น.
โคลอน
ฝ่าพายุข้างหน้าใต้ฟ้ากว้าง
บนเส้นทางเคี้ยวคดแลสดใส
ลมโชยพัดพรมพร่างหว่างหทัย
อบอุ่นในวิญญาทุกนาที
รุ้งหลากสีพริ้มพรายคลายหมองหม่น
มิตรภาพปะปนบนวิถี
ทางเดินไม่ว่างเปล่าเพราะเรามี
หัวใจที่ผูกพันอย่าหวั่นไป
ริมรั้วรักถักทอด้วยปอป่าน
ลูกไม้ม่านแพรพลิ้วปลิวไสว
แดดยามเช้าคลี่พรมห่มแนวไพร
ละมุนไมไอหมอกคล้ายหยอกยวน
สวนดอกไม้หลังบ้านตะการช่อ
แย้มกลีบรอรวยรินซ่านกลิ่นหวน
เกสรเจ้ามาลีดั่งชี้ชวน
ย้อมปั่นป่วนภู่ผึ้งเคล้าคลึงครอง
เพราะร่มเงาแห่งนี้ยังมีฝัน
กล่อมคืนวันเดียวดายคลายเศร้าหมอง
ก่อไฟรักงดงามตามครรลอง
กอดประคองคืนเหงาใต้เงาจันทร์
เห็นไหมดาวกระพริบระยิบยับ
มิเคยดับจากใจจนไหวหวั่น
ขอเพียงแค่ตรงนี้เรามีกัน
ร่วมสานฝันเพื่ออยู่เป็นคู่เคียง
เพราะเธอคือทุกสิ่งนั้นจริงแท้
หมดข้อแม้หัวใจใยต้องเสี่ยง
เมื่อถึงวันรอคอยร่วมร้อยเรียง
ก็พอเพียงจะรักด้วยภักดี
เพลงประกอบ เส้นทางนี้ - เจี๊ยบ วรรธนา
ภาพประกอบจาก กูเกิ้ลค่ะ
Calendar
Lovers
25 คน เลิฟโคลอน
หน้าส่วนตัว
2041
