31 มกราคม 2549 17:18 น.
โอ คาลิฟโซ
@..ดวงตะวัน หันแสง แปล่งจากฟ้า
ส่องเจิศจ้า ทาทาบ อาบสวนสวย
ทุกทิวา กล้าแกล่ง แสงพุ่งพวย
มิเคยม้วย มอดลง หรือปลงใจ
หลายทิวา เบื้องฟ้า มิคราใส
หาใช่ใจ ใหวหวั่น แปลผันเปลี่ยน
เป็นฤดู คู่โลก โบกหมุนเวียน
ฤดูกาล ผ่านเปลี่ยน เป็นครั้งคราว
สวนดอกไม้ ใบสวย กลีบรวยหอม
จงถนอม กลีบงาม ยามเจอฝน
จงดูแล กลีบใบ ดั่งใจตน
ให้หลุดพ้น พายุร้าย ปลายฤดู
ดวงตะวัน ปั่นแสง ทุกแรงรี่
อยู่ที่นี่ ที่เดิม แม้เคลิ้มฝัน
แต่เมฆฝน หล่นคล้อย คอยบดบัง
แสงพรูพรั่ง เท่าไหร่ ไม่เคยพอ
ฤดูกาล ผ่านไป ใจอย่าท้อ
ขอให้รอ ฝนผ่าน ฟ้ากาลใส
ถึงครานั้น ตะวันส่อง จากปล่องใจ
แสงอาบใล้ ให้สวน หายป่วนใจ..@font>
25 พฤศจิกายน 2548 10:03 น.
โอ คาลิฟโซ
มาลีผลิ กลีบขาว พราวสดใส
เป็นมาลัย ให้ค่า กว่าตาเห็น
แต่มาลี กลีบงาม ยามโดดเด่น
คือได้เป็น กลีบงาม ตามกิ่งใบ..
21 ตุลาคม 2548 18:52 น.
โอ คาลิฟโซ
....ใจหนอใจ ทำร้ายตัวเองอีกแล้วนะ
ทำไม..เพลากาลชักนำเจ้าได้ถึงเพียงนี้เชียวหรือ
น่าขำสิ้นดี....ใจเขว ใจเอียงได้เช่นไร
ในเมื่อความเป็นจริง..เราไม่ได้เป็นเช่นนั้น..
15 ตุลาคม 2548 10:14 น.
โอ คาลิฟโซ
ความเกียจคร้านคือหายนะ
แต่..มันช่างหนาแน่นเสียเหลือคณา
หลีกเร้นเช่นไร อย่างไร
สิ่งอัปมงคลเยี่ยงนี้....ถึงจะหลุดขาดหาย.
26 กันยายน 2548 14:15 น.
โอ คาลิฟโซ
..หนึ่งทิวา หนึ่งราตรี ที่เหยียบย่ำ
เดินซ้ำซ้ำ คลำหา ฟ้าสดสวย
ป่าคอนกรีต กรีดใจ ให้ระรวย
แทบมอดม้วย มอดไหม้ ในนาที
..นึกอยากท่อง วนา ป่าไพรศรี
เขียวขจี สีสัน พันธฺ์สดใส
ป่าร่มรื่น ร่มเย็น เห็นใกล้ไกล
ธาราใส ลมไหวโบก กระโชกกาย
..ณ.ป่านั้น คืนวัน มิจางหาย
ดาราฉาย เดือนเด่น จันทร์เพ็ญใส
ตะวันส่อง ท้องฟ้า ชลาลัย
อาบอุ่นไอ แห่งป่า พนาพันธุ์
..ณ.ปีนี้ ที่ย่ำ เช้าค่ำนั้น
หาใช่พันธุ์ ป่าเขียว กิ่งเรียวไหว
กลับเป็นป่า คอนกรีต กรีดกินใจ
ร้อนมอดไหม้..หาใช่ ให้ร่มเย็น..
หน้าส่วนตัว
1389
