17 ธันวาคม 2546 18:44 น.
โอปอล
แค่เสียงเท่านั้น
ใจฉันก็หวั่นไหว
ทำไมล่ะทำไม
ถึงได้ยินเป็นเสียงเธอ
แค่เสียงตามสาย
ก็คลายทุกข์ได้เสมอ
อยากเห็นหน้าอยากพบเจอ
เพราะเสียงเธอนั้นน่าฟัง
แค่หนึ่งนาที
เหมือนเธอนี้สร้างความหวัง
ฉันจะสู้จนหมดกำลัง
หมดพลังหมดลมหายใจ
แค่หนึ่งนาที
เธอนี้ได้ยิไหม
ฟังเสียงของหัวใจ
กู่ก้องไกลว่ารักเธอ
แค่หนึ่งนาที
ฉันคนนี้สุขเสมอ
ได้ยินเพียงเสียงเธอ
ใจเริ่มเพ้อหาคนดี
แค่หนึ่งนาที
ไม่พอที่ใจดวงนี้
ที่โหยหาความรักทุกนาที
พบคนดีที่เมตตา
แค่หนึ่งนาที
ฉันคนนี้เป็นอะไรนักหนา
แต่เพียงเธอส่งสายตา
ทำไมล่ะปวดใจ
แค่หนึ่งนาที
ใจดวงนี้ไม่ไปไหน
ยังรอเธอเสมอไป
จึงมอบใจให้คนดี
แค่หนึ่งนาที
ไม่พอที่ใจดวงนี้
จะแทนคำสักล้านนาที
กลั่นกรองเป็นคำที่(บอกว่า).....................รักเธอคนเดียวตลอดไป
17 ธันวาคม 2546 18:31 น.
โอปอล
ทำไมล่ะทำไม
ทำไมใจถึงสั่น
ทำไมล่ะทำไม
ใจฉันถึงหวั่นไหว
ทำไมล่ะทำไม
ได้ยินเสียงตะโกนจากหัวใจ
ทำไมล่ะทำไม
ถึงได้ยินว่าเป็นเธอ
ทำไมล่ะทำไม
ยังคิดถึงเธอเสมอ
ทำไมต้องอยากเจอ
ทำไมเธอต้องมองมา
ทำไมล่ะทำไม
โทรอะไรกันนักหนา
แค่เพียงห่วงด้วยแววตา
ก็รู้แล้วว่าเธอห่วงใย
(มีภาคต่ออีกนะ)
6 ธันวาคม 2546 20:43 น.
โอปอล
ได้ยินไหมดาว เมฆขาวสดใส
กำลังปวดใจ เพราะไกลเกินฝัน
เหนื่อยไหมผีเสื้อ เมื่อเธอเกาะฉัน
บินมาทุกวัน อ่อนล้าบ้างไหม
เห็นไหมดอกหญ้า ท้องฟ้าหวั่นไหว
เม็ดทรายร้องไห้ เพราะเหตุใดกัน
กุหลาบสีขาว เรื่องราวของฉัน
ใช่ว่าต่างกัน เพราะมันปวดใจ
ถามหน่อยน้ำหวาน เธอนั้นเจ็บไหม
เวลาเสียใจ ปวดไหมทางนั้น
คิดถึงไหมผึ้ง คืนหนึ่งเมื่อฝัน
เฝ้ามองทุกวัน เธอนั้นหวนคืน
โกรธเหรอเม็ดทราย เมื่อเห็นปูอื่น
ขุดหลุมตื้นๆ เพื่อฟื้นชีวี
หนาวไหมเจ้าหมอก ฝากบอกทางนี้
อาทิตย์คนดี ส่งไออุ่นมา
รู้ไหมภูเขา ดาวเศร้าหนักหนา
เพราะโดนเมฆา คล้อยมาบดบัง
เธอมีคุณค่า ( เมื่อ)น้ำตาไหลหลั่ง
เธอเติมพลัง ดุจดังหยาดฟ้า
รู้ไหมก้อนหิน ก้อนดินคิดถึง
ก้อนเมฆคำนึง เสมือนหนึ่งดวงใจ
ขอได้ไหมฟ้า เวลาสดใส
ขอดาวชื่นใจ สักครั้งยังดี.
เดี๋ยวมีภาคต่อ
หน้าส่วนตัว
618
