29 กันยายน 2546 21:16 น.

ล้น...ใจ.

ใจปลายทาง

รู้ทั้งรู้คิดถึงไปก็ไม่ถึง
ยังดื้อดึงคิดถึงได้ใจเราหนอ
คิดถึงเธอเพ้อหาน้ำตาคลอ
คิดแล้วท้อคิดถึงไปไม่ถึงเธอ

ใจจะขาดอกจะแตกแหลกเป็นเสี้ยว
คำคำเดียวทำฉันหวั่นจนเพ้อ
ทุกค่ำคืนฝืนไว้ใจอยากเจอ
เพราะรักเธอล้นทะลักจากหัวใจ


..................คิดถึงจัง..................................				
23 กันยายน 2546 21:52 น.

ระแวง

ใจปลายทาง

ออกจากบ้านทีไรใจหวิวหวิว
จะโดนซิวหรือเปล่าเราวันนี้
จะก้าวขาลาบ้านแต่ละที
กลัวชีวีจะลาลับดับลงไป

ต้องสวดมนต์ขอพรวอนพระเจ้า
ชีวิตเราคุ้มครองปกป้องไว้
สะพานลอยข้างหน้าอย่ามีภัย
โจรจัญไรอย่าปะปนพ้นอีกวัน

ลุ้นระทึกทุกวันหวั่นวิตก
คนรกโลกเห็นแก่ตัวชั่วช้านั้น
มองชีวิตของเราไม่สำคัญ
ตีหัวกันถึงตายวายชีวา

เพียงทรัพย์สินไม่กี่พันมันฆ่าได้
ไร้หัวใจทำฉันหวั่นผวา
ขึ้นสะพานทุกครั้งยังระอา
คนสวนมาโจรหรือไม่ใจระแวง


๒๓   กันยายน  พ.ศ.  ๒๕๔๖


..............................................................................				
23 กันยายน 2546 14:58 น.

สุดท้ายถึงเพื่อนเก่า

ใจปลายทาง

  
  เพื่อนเก่า เขากลับมา    
ใจปลายทาง  

................................................


เพียงข้อความสั้นสั้นส่งสารมา
เพียงถามว่าเรานี้สบายดีใหม
เพียงแค่นี้เพื่อนเก่าก็เข้าใจ
ว่าเยื่อใยยังดีมีให้กัน

ดีใจมากรู้ใหมในวันนี้
ความรู้สึกดีดีมีให้ไม่แปรผัน
เพราะเรานี้คบหามานานวัน
ความเชื่อมั่นเชื่อใจในสองเรา

เราสัญญาต่อไปนี้จะดีขึ้น
เราจะฝืนแข้มแข็งจะแกล้งเขลา
จะอดทนไม่สนใจไม่มัวเมา
จะไม่เอาคำใส่ร้ายของใครมา

จะรักษาคำว่าเพื่อนเตือนใจไว้
จะรักษาความจริงใจคลายปัญหา
จะไม่ทิ้งหนีไปไม่เอ่ยลา
จะหันหน้าสู้ความจริงไม่ทิ้งกัน



๑   สิงหาคม   พ.ศ.  ๒๕๔๖

    กลอนนี้เราแต่งวันที่นาย โทรมาหาเราหลังจากหายไปหลายเดือน
เราดีใจจนร้องให้ ที่เพื่อนไม่ทิ้งเรา สวดมนต์ก่อนนอนขอให้นายกลับมา
แล้วนายก็กลับมาจริงๆๆ  เพื่อนที่น่ารักของเรา
     แต่วันนี้นายเงียบไปจะด้วยสาเหตุใดก็แล้วแต่ เราหวังว่านายคงสบายดี
เราไม่รู้นายจะกลับมาอีกใหม  นายมีปัญหาอะไร  เราคงได้แต่รอ
มือถือ เรายังใช้เบอร์เดิม  ทุกครั้งที่เราทะเลาะกัน เราเปลี่ยนเบอร์ทุกครั้ง
5  เบอร์แล้วนะ  คราวนี้ ไม่เปลี่ยนแล้ว    ไม่อยากหนีอีกแล้วละ
เพราะหนีไม่พ้นสักที   

      บันทึกหน้านี้จะเป็นหน้าสุดท้ยที่เรา จะเขียนถึงนายนะ
ที่ผ่านมา มีแต่นาย นาย แล้วก็นาย เบื่อแล้วละ

      อ่านแล้วจะติดต่อมาหรือจะไม่ติดต่อมาก็แล้วแต่นะเพื่อน
สำหรับเรา นายยังอยู่ 

            คิดถึง

    ๒๓  กันยายน  ๒๕๔๖


.........OFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOFOF...............


..................................................................................... 
 
				
22 กันยายน 2546 10:43 น.

ฝากดูแล

ใจปลายทาง

การประชุมเอเปคใกล้เข้ามา
เพื่อหน้าตาของเราชาวสยาม
ทุกถิ่นที่แขกเมืองผ่านนั้นงดงาม
ต้องทำตามรัฐบาลท่านสั่งมา

หมาจรจัดขัดสายตาอย่าให้เห็น
ไม่ละเว้นคนเร่ร่อนซ่อนก่อนหนา
สร้างที่อยู่ให้ใหม่ไกลสายตา
หวังไว้ว่าบ้านหลังใหม่ให้สุขจริง

คนเร่ร่อนหมาจรจัดรัฐจัดให้
ขอฝากใจเราเร่ร่อนวอนอย่าทิ้ง
อยากหาหลักพักใจใด้แอบอิง
ขอพึ่งพิงรัฐจัดหาพาดูแล

รัฐมนตรีท่านใดใจยังว่าง
ช่วยสะสางปัญหามาช่วยแก้
ใจช้ำช้ำถูกเขาชังซ้ำรังแก
ลบรอยแผลขอหลักใจใด้พึ่งพา


๒๒   กันยายน  พ.ศ.  ๒๕๔๖

.......................................................................

				
20 กันยายน 2546 16:49 น.

ยังไม่ลืม

ใจปลายทาง

เธอจะอยู่แห่งใหนไกลสุดฟ้า
จะตามหาเธอคนดีที่ห่างเหิน
เกือบเก้าเดือนที่เลิกร้างแยกทางเดิน
ฉันเผชิญกับความเหงารุมเร้าใจ

จากวันนั้นถึงวันนี้ยังมีรัก
ไม่อาจหักห้ามจิตคิดลืมได้
วันเวลาจะหมุนเวียนเปลี่ยนอย่างไร
ทุกห้องใจให้เธอนี้ที่จริงจัง

จะขึ้นเหนือล่องใต้ก็ไปหา
ใต้ธาราหรือปีนเขาเรายังหวัง
บอกความจริงจากใจให้เธอฟัง
เธอฝากฝังลูกเอาไว้รู้ใหมเธอ

..................รับผิดชอบซะดีๆ......................


๒๐   กันยายน  พ.ศ.  ๒๕๔๖


.......................................................................................
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใจปลายทาง
Lovings  ใจปลายทาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใจปลายทาง
Lovings  ใจปลายทาง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใจปลายทาง
Lovings  ใจปลายทาง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงใจปลายทาง