2 ธันวาคม 2545 14:55 น.
ใบคา
หูปลาช่อน อ่อนโอน เมื่อโดนลม
ปลดปล่อยปม ช่อดอก ออกเบ่งบาน
ลมพัดผิว ปลิดปลิว ดอกตระการ
ดั่งถูกวาน พัดเป่า ให้เขาที
จากดอกแก่ สู่ต้นใหม่ ไยปุยดอก
ปลิวตกตอก งอกใหม่ ใช่รอรี
กลับคืนสู่ สายพันธุ์ อันทวี
เพื่อพันธุ์มี สืบดอก ออกต่อไป
เพื่อสืบสาน ตำนาน ปุยดอกขาว
อยู่ยืนยาว ดั่งดาว สกาวไกล
เพื่อธรรมชาติ สะอาดตา กว่าคราวใด
จงงอกใหม่ ต่อไป ให้สุดตา
4 พฤศจิกายน 2545 15:58 น.
ใบคา
หยุดพักผ่อน นอนหลับ อีกซักหน่อย
แล้วจึงค่อย ค่อยเดิน เผชิญภัย
เพราะหนทาง ความสำเร็จ ยังอีกไกล
หากฝืนไป อาจล้ม ไม่เป็นดี
ค่อยค่อยไป เท่ากาย จะไปไหว
แล้วเก็บไว้ สู้ต่อ กันอีกที
ความฝันนั้น หากตั้งมั่น กันกว่านี้
อีกไม่กี่ ย่างก้าว ก็ได้มา
4 พฤศจิกายน 2545 15:44 น.
ใบคา
จะคอยเป็น น้ำมัน เติมพลัง
หากเธอยัง ก้าวไป ในความฝัน
จะคอยเป็น สะพาน ให้ข้ามกัน
หากเธอนั้น ก้าวเดิน เดินต่อไป
จเคอยเป็น หนังสือ ให้เธออ่าน
เพื่อสืบสาน ความรู้ ให้ก้าวไกล
จะคอยเป็น น้ำเย็น ให้เย็นใจ
หากเธอไป ในฝัน ที่รอคอย
จะคอยเป็น อาวุธ ดุจเหล็กกล้า
ให้ฟันฝ่า ทุกสิ่ง หากไม่ถอย
จะเป็นดั่ง ปุยเมฆ พาเธอลอย
หากติดดอย เพื่อฝัน อันงดงาม
จะนำทาง เธอสู่ ความสำเร็จ
จะเผด็จ ทุกอย่าง หากเดินตาม
ขอให้เธอ ตามฝัน นั้นทุกยาม
ฝันงดงาม ฉันจะคว้า มาให้เธอ
4 พฤศจิกายน 2545 15:35 น.
ใบคา
จะเป็นดั่ง มดแดง แฝงมะม่วง
จะคอยช่วง ช่วงชิง ความสุขเธอ
มีใครมา มอบรัก หากพบเจอ
ไล่เสมอ จะไล่ ไปไกลตา
ก็ฉันรัก รักเธอ สุดจะรัก
มิอาจหัก รักได้ นะนงครา
แม้เธอไม่ ไยดี เลยแก้วตา
ก็จะมา คอยเย้า เฝ้าทุกวัน
หากมีใคร ที่เธอ มอบใจรัก
ก็จะหัก รักนั้น ให้แหลกลัน
จะไม่ยอม ให้ใคร ใกล้กว่ากัน
จะกันมัน ทุกทาง ทุกวิธี
จนกว่าเธอ จะหัน มามอบรัก
หันมาปัก รักแน่น นะคนดี
นอกจากฉัน หากรักใคร ลองดูซี
จะย้ำยี ให้มันแหลก ไปข้างนึง
4 พฤศจิกายน 2545 15:18 น.
ใบคา
นกกระจอก หยอกเย้า กลางสายฝน
ที่ล่วงหล่น บนดิน รินลงมา
อยู่เป็นคู่ ผู้เมีย เคลียคลอเคล้า
ทำเอาเรา เหงาใจ ไปอีกที
ยามฝนหนาว ตกลง บนผืนดิน
ทุกสิ่งสิ้น มีคู่ ให้สุขขี
คอยแอบอิง พิงกาย หายเย็นดี
แต่ฉันนี้ ต้องหนาวเย็น เป็นประจำ
นั่งกอดเข่า คลายหนาว อยู่เพียงหนึ่ง
ไร้คนซึ่ง เคียงกาย ให้หายช้ำ
ไม่เคยอุ่น อุ่นกาย แม้ฝนพรำ
ความหนาวย้ำ ย้ำเย็น เป็นทวี
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟใบคา
หน้าส่วนตัว
1547
