17 สิงหาคม 2550 09:05 น.
ใบคาน
มีเวลาให้ตัวเอง ได้เพ่งพิศ
มีชีวิตส่วนตัวไม่ต้องกลัวเธอจะไปไหน
ได้อ่านหนังสือ คู่มือทึ่ชอบใจ
เล่นกีต้าใสใส ให้ตัวเองฟัง
มีชั่วโมงงีบหลับไม่คับขัน
ไม่ต้องกลัวเธอโกรธฉัน ที่ไม่ได้ดังสั่ง
ไม่ต้องห่วงว่าเธอ โทรมาหรือยัง
ไม่ห่วงหน้าพะวงหลัง สบายสบาย
ไม่ต้องคอยหึงหวงกลัวเธอควงเขา
ไม่ต้องคอยทำงี่เง่ารองรับอารมย์ร้ายร้าย
ไม่ต้องคอยระแวงให้วุ่นวาย
ไม่ต้องกลัวเสียเชิงชาย ได้ดูดี
ข้อดีมากมายจนพูดไม่หมด
ไม่ได้ประชดทุกวันฉันเป็นอย่างนี้
เลิกกับเธอเสียได้ โล่งอกไปที
ชีวิตนี้เสรี...อย่าบอกใคร!
16 สิงหาคม 2550 15:37 น.
ใบคาน
อย่าระแวง กันเลย อย่าเอ่ยได้ไหม
ว่าฉันยังมีอะไรอะไรกับใครคนนั้น
ไม่เห็นหรือว่าเค้าเอาใจกันทุกวัน
เขามีคนสำคัญ ฉันคงจะไม่กลับไป
เธอก็รู้ว่าฉันไม่ใช่คนจ้าวปัญหา
เห็นเห็นอยู่ตำตา เธอว่าฉันจะอะไรใหม
เค้าเคียงคู่ชู้ชื่นไปยืนขวางทำไม
เขาปล่อยตัว ปล่อยใจ ไปตั้งนาน
ไม่เอานา น่ะ อย่าคิดมาก
เหลือแค่สองเรา ก็อยากให้หวานหวาน
เรื่องมันแล้วไปแล้วอย่ารื้อฝื้นให้รำคาญ
วันหยุดนี้ไม่มีงานไปดูหนังกันนะคนดี
อย่าระแวงในความเป็นฉัน
อย่าทำร้ายกัน เพราะคำป้ายสี
เพราะเธอเท่านั้นที่ฉันควรมี
นับแต่บัดนี้ ...เป็นต้นไป
15 สิงหาคม 2550 17:11 น.
ใบคาน
ไม่มีอะไรจริงๆหรือ?
การกระทำมันสื่อออกมาให้เห็น
ใช้ของร่วมกันอยู่ ดูหน้าเป็น
ทั้งเช้าเย็น รับส่ง กันลงตัว
ตรงกันเป๊ะ วันหยุด สุดบังเอิญ
แหม เจริญ ตบตา ดูน่าหัว
หายไปพร้อมมกัน ไม่พันพัว
พูดให้วัว ฟังได้ ไม่อายใคร
กินข้าวกัน ทุกครั้ง นั่งหนุงหนิง
ไม่มีอะไรจริงจริง คุณเชื่อใหม?
ทำไมต้องเป็นคนนี้ที่เธอว่าไม่มีอะไร
คนตั้งเยอะแยะทำไมต้องเป็นมัน!
ไม่มีอะไรจริงหรือ?
มายึดยื้อ ทำไมถ้าไม่ใช่ฉัน
น่าอายตรงไหน ถ้าบอกใครใครว่ารักกัน
หรือที่ทำอยู่ทุกวัน.....มันยังหนาไม่พอ!
14 สิงหาคม 2550 09:35 น.
ใบคาน
ไม่รู้ว่า เธอเข้ามา แต่ตอนไหน
รู้อีกทีเมื่อใจมันไหวหวั่น
ทั้งที่มีคนอื่นคอยยืนกัน
เธอยังรั้น แซกมา เข้าหาใจ
ก็พอดี ช่วงนี้ มีปัญหา
คนรักเก่า บอกลา น้ำตาไหล
เธอเรียกร้อง เวลา มามากไป
ให้ไม่ได้ แค่ให้ใจ เธอไม่พอ
เธอเข้ามาแทนที่ พอดีเด๊ะ
เวลาเป๊ะ เหมือนใจ ไปร้องขอ
เธอบอกว่า เธอนี้ ยินดีรอ
ไม่ยื่นข้อ เสนอ เธอรู้ดี
ยอมเป็นคนรักซ้อน ซ่อนความหมาย
ขอชิดใกล้ บางครั้ง หลังจากนี้
แค่ได้รัก ได้รอ ขอแค่มี
ฉันคนนี้ ใกล้บ้าง บางเวลา
-----------
เธอเข้ามาตอนไหน ก็ไม่รู้
แล้วจู่จู่ หัวใจ ก็โหยหา
จะถนอม รักไว้ ไม่ให้โรยรา
ไม่ปล่อยให้เสียท่า เหมือนเคยเป็น!
13 สิงหาคม 2550 09:04 น.
ใบคาน
ดีเหมือนกัน จบลง เสียตรงนี้
จะได้มี เวลา หาความฝัน
รักกับเธอ แค่ใจ ได้รักกัน
ไม่มีวัน เป็นจริง ยิ่งเจ็บใจ
อันภาระ พึงมี หน้าที่ฉัน
ได้ผูกพันธุ์มั่นคง หมดสงสัย
ได้หยุดวิ่งทวงถาม ความห่วงใย
เธอได้ไป จากห้วง ที่ลวงลม
ยิ่งฝืนไป ทำให้ ใจเราเจ็บ
จะขอเก็บ เราไว้ ใต้ใจข่ม
เก็บความรัก ความงดงาม ความชื่นชม
ไปเพาะบ่ม ดวงใจ ได้ตรึงตรา
ช่างสวยสด งดงามหนอความรัก
ได้ประจักษ์ รักแท้ แลรู้ค่า
ห้วงความสุข แสนสั้น ถึงวันลา
หลั่งน้ำตา โหยให้ ใจขาดรอน
------------
ดีเหมือนกันจบลง เสียตรงนี้
ได้เป็นพี่ เป็นเพื่อน เหมือนแต่ก่อน
เถอะถึงเสีย รักไป ใจอาวรณ์
ได้น้องพี่ ขี้งอน เพิ่มอีกคน!
หน้าส่วนตัว
1619
