25 มิถุนายน 2548 12:54 น.

๏ ๏ ๏ หาใช่บุพเพฯ ๏ ๏ ๏

ใยไหม

๏  รอยรักเคยร่ำร้อง.....................ในใจ
จนบัดนี้อาลัย..................................ขาดวิ้น*
หนาว  ฝนผ่านเลยไป...................ห่อนหยุด  นิ่งเฮย
ช่วยรักษาใจสิ้น...............................แหลกแล้วใจงาม  ๚

๏  งดงามยามจิตนี้...........................รักเอย
ระส่ำยามแย้มเปรย..........................รุ่มร้อน
ผกผินจากถิ่นเคย.............................ปรากฎ  งามนอ
รักจักพรากไม่ย้อน..........................กลับแล้วเป็นฉไน  ๚

๏  เรไรหริ่งหรีดร้อง.........................ก้องพนา
แว่วแว่วเสียงสกุณา..........................ขับร้อง
กังวานยิ่งตรึงตรา.............................ในจิต  เราเฮย
หวานแว่วเสียงแผ่ก้อง......................ทุ่งท้องทุกคราว  ๚

๏  วับวาวคราวที่น้อง............................เคียงกาย
ร้อนรุ่มเหมือนใจชาย............................ผ่าวแล้ว
เพียงโอษแม่แย้มพราย........................สิ่งต้อง  การนอ
พี่เร่งรีบไม่แคล้ว.................................เพื่อน้องสุขใจ  ๚

๏  ใดใดในโลกล้วน.............................อนิจจัง
รักที่เคยหยัดยัง...................................เสื่อมได้
ใช่เพียงพี่ผิดดัง.....................ดวงจิต  แม่เฮย
เรามิใช่คู่ไซร้......................................จึ่งต้องห่างเหิน  ๚ 

                                                       ๒๕  มิถุนายน  ๒๕๔๘
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++				
16 พฤษภาคม 2548 16:22 น.

คอย

ใยไหม

๏ เคว้งคว้างอ้างว้างอย่างหวามไหว
เส้นเสียงของหัวใจแสนไหวหวั่น
รอรัก.. รอคอย...  รอคืนวัน
ครานี้มาวสันต์อีกฤดู

ร้าวรานมานานผ่านลมหนาว
ปวดร้าวทุกคราคราวราวอดสู
ระลึกถึงแต่นวลหน้ายอดพธู
ขอใจ - กายคืนสู่ถิ่นแห่งเรา

วันวานหวานฉ่ำยังจำมั่น
เกาะเกี่ยวดวงใจกันพลันหายเหงา
มาครานี้ห่างที่รักไม่มีแม้เงา
โอ้ตัวเราแสนเหน็บหนาวร้าวหัวใจ

คำลาก่อนครั้งยังจำมั่น
น้ำใสใสไหลนองนั้นฉันจำได้
อีกสัญญายึดมั่นหนาก่อนลาไป
ระลึกอยู่ในหัวใจไม่มีลืม ๚				
14 พฤษภาคม 2548 12:03 น.

ห่วง...

ใยไหม

จึงวางระยะห่างของเราไว้
แต่ขอเป็นกำลังใจให้เสมอ
อาจไม่มีใครสักคนที่ห่วงเธอ
ขอจงรู้นะเออจะห่วงเธอตลอดไป

วันนี้รู้เธอเจ็บป่วยไม่สบาย
วันนี้เธอเหนื่อยกายป่วยไข้
จะขอเป็นคนคอยห่วงใย
หากทำได้จะไปอยู่ใกล้ใกล้เธอ

ฉันเองก็ใช่ว่าไม่เจอขวากหนาม
เจ็บปวดทุกทุกยามที่ก้าวเผลอ
ถึงหกล้มใจยังอยู่เคียงคู่เธอ
ระลึกไว้เสมอมีเธอไม่เดียวดาย

ขอเพียงเธอนึกถึงฉัน
แล้วสู้ต่อจนถึงวันที่ไข้หาย
เธอจะหนาวจะร้อนขอจงพักผ่อนให้สบาย
ขออุ่นใจอุ่นกายอย่าได้หวั่นเกรง				
11 พฤษภาคม 2548 15:27 น.

กอด

ใยไหม

อบอุ่นเมื่อโอบอุ้ม.................โอบกัน
เติมต่อสายสัมพันธ์..............ห่างพ้น
แน่นเหนียวกลับเกี่ยวกัน....กอดก่าย  
ดั่งมั่นหมายรักล้น.................ท่วมท้นหฤทัย

ซุกไซร้หนุนตักน้อง...............นัวเนียร์
หรือจิตเจ้าอ่อนเพลีย.............จึ่งได้
ระริกอยู่บนตักเมีย.................มิ่งอยู่  นะเหวย
ยังคิดกอดพรอดให้................หนึ่งน้องหมองศรี

มีเมียหมายมั่นแล้ว..................ลืมจำ
เรียกแม่สาวช่วยนำ.................กอดเคล้า
ดึกดึกดื่นดื่นทำ........................เข้าผิด  ห้องเฮย
ทำสะลืมสะลือเหล้า....................จะตบให้หัวหมุน				
4 เมษายน 2548 12:56 น.

๏ อหังการของสัตว์นรก

ใยไหม

๏อัปรีย์ชนแน่แท้..........................จุดไฟ
จึงพล่าผลาญบรรลัย.......................เยี่ยงนี้
เข่นฆ่าเพื่อนพ้องไทย....................บริสุทธิ์
เพียงเพื่อให้ป่นปี้..........................ลุด้วยเจตนา๚

๏คนหรือสัตว์คิดได้.....................แค่ตาย
ในจิตขาดละอาย..........................สิ้นแล้
จึงคิดแค่เพื่อนวาย......................ข้าสุข  แท้นอ
ขาดซึ่งสำนึกแท้...........................สุขได้เช่นไร๚

๏นรกเกิดก่อแล้ว.........................ลึกลง  จิตเฮย
จึงคิดกระทำจง.............................แบบบี้
ผ่านแล้วจิตเจ้าคง.........................สุขแน่  จริงเฮย
สัตว์นรกคิดแค่นี้...........................ค่งได้ใช้กรรม๚

๏ประตูนรกเปิดแล้ว...................รับมัน
พวกคิดทำลายกัน......................กวาดสิ้น
ชดใช้เถิดฆ่าฟัน........................เห็นสนุก
ขอจงคิดด่าวดิ้น...........................ต่อแคว้นนรกภูมิ๚				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใยไหม
Lovings  ใยไหม เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใยไหม
Lovings  ใยไหม เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟใยไหม
Lovings  ใยไหม เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงใยไหม