31 ธันวาคม 2548 17:58 น.

ตะวันยังมีให้เห็น

ไรไก่

ใจวนเวียนเพียรคิดถึงเสมอ
ฝันละเมอเพ้อไปใจฟุ้งฝัน
สัมผัสอุ่นรุมเร้าเคล้าเคลียกัน
ความสัมพันธ์พันแนบแน่นทวี

ความทรงจำย่ำเตือนเหมือนอยู่ใกล้
เป็นได้ไหมรักกันมั่นสุขี
ให้สองเราสุขล้นปริ่มเปรมปลี
อย่าเดินหนีจากไกลให้เจ็บทรวง

เพียงแค่ฝันฝันไปแค่นั่นหรือ
ความจริงคือหลอกกลับนับใหญ่หลวง
การจากลาห่างไกลไม่ถามท้วง
เธอมิหวงห่วงใยใครสักคน


เมื่อต้นรักเราล้มจำขมขืน
ล้มทั้งยืนมึนงงหลงสับสน
คร่ำครวญคิดวุ่นวายในวังวน
ใจหมองหม่นเจียนแหลกแตกมลาย

ขอพรุ่งนี้ตะวันยังมองเห็น
ทุกอย่างเป็นเช่นสิ่งซึ้งความหมาย
หัวใจฉันมั่นเธอไม่มีคลาย
สิ่งสุดท้ายฉันเห็นดวงตะวัน				
23 ธันวาคม 2548 20:30 น.

ความรักของไส้เดือน

ไรไก่

เจ้าไส้เดือนแหงนมองดอกไม้สวย
ชื่นชมด้วยความฝันอันสดใส
และดอกไม้ก็รู้อยู่แก่ใจ
แบ่งหทัยใยดีผีเสื้องาม

เจ้าผีเสื้อดอมดมกลิ่นหอมกรุ่น
หวานละมุนเพลินชมมิเกรงขาม
ดอกไม้เฉาเจ้าทิ้งมิติดตาม
เหลือเพียงความชอกช้ำกับโฉมยง

เจ้ามิรู้หรือไรใครคอยห่วง
ช่อเป็นพวงร่วงหล่นปนผุยผง
ถูกหนอนกัดกินใบใกล้ล้มลง
ไส้เดือนคงชอนไชไม่เลิกลา

คอยดูแลคุ้มครองอยู่ทุกเมื่อ
หัวใจเอื้อเผื่อใจรักหนักหนา
เจ้าหนอนเป็นผีเสื้อพร่าพราวตา
บินผ่านมาดอมดมชมแล้วไป

ดอกไม้เอยรู้ไหมใครเจ็บช้ำ
ถูกเหยียบย้ำยับเยินเกินแก้ไข
เจ้าไม่รู้บ้างเลยหรืออย่างไร
ว่ามีใครรักเจ้าเท่าไส้เดือน				
11 ธันวาคม 2548 11:21 น.

เจ็บนี้มันลึก

ไรไก่

นี่นะหรือคนที่ฉันไว้ใจ
นี่ใช่ไหมคนที่เคยรักมั่น
นี่นะหรือฉันเห็นเป็นสำคัญ
ถ้อยคำนั้นไม่มีความหมายพอ

เธอบอกเลิกสัญญาที่ว่านั้น
ความสัมพันธ์จบลงตรงวอนขอ
ไปจากฉันเพราะฤดีมีคนรอ
ไม่อยากง้อขอคืนปล่อยไปพลัน


รักของเราสลายใจจึงเก้อ
หัวใจเธอรวนเรเปลี่ยนแปรผัน
เจ็บนี้ลึกเกินคำพร่ำรำพัน 
เหมือนถูกหยันยิ้มเยาะใจร้าวราน 

ฉันซาบซึ้งกับสิ่งที่เธอให้ 
เปรียบดวงไฟไหม้ลามตามเผาผลาญ 
เคยมีความจริงใจให้มานาน 
เธอมองผ่านข้ามไปไกลลับตา				
9 ธันวาคม 2548 22:08 น.

มายาคติ

ไรไก่

มองชีวิตผู้คนทุกชนชั้น
แตกต่างกันไม่เหมือนอย่างตาเห็น
ถูกกำหนดด้วยกรรมจึงลำเค็ญ
ล้วนแต่เป็นไปได้ในทุกคน

อย่าปล่อยให้ความคิดวิจิตรวาด
หรือเดาคาดผู้คนไร้เหตุผล
สิ่งที่เห็นไม่จริงอย่างกมล
ควรคิดค้นไตร่ตรองมองเนื้อความ

คำบางคำพลั้งปากอาจเสียหาย
และกลับกลายยอกย้อนซ้อนคำถาม
ถูกป้ายสีตีค่าว่าเลวทราม
ถูกมองข้ามหยามหมิ่นสิ้นความดี

เขาไม่มีโอกาสแก้ข่าวร้าย
เมื่อถูกป้ายมลทินสิ้นศักดิ์ศรี
ต้องหม่นหมองครองทุกข์รสวจี
ชั่วชีวีพลีให้ถ้อยคำคน				
7 ธันวาคม 2548 20:26 น.

ไม่อยากให้เธอไว้ใจ

ไรไก่

วันวานนั้นฉันไปไหนเธอไปส่ง
เธอยังคงเอาใจจนติดนิสัย
โทรติดตามถามตลอดด้วยห่วงใย
เธอทำให้ใจของฉันนั้นเคยชิน 

มาวันนี้เธอเผลอตัวหรือมัวจิต
เคยเคียงชิดปล่อยลงหลงลืมสิ้น 
ทิ้งให้ฉันเหว่ว้าเป็นอาจิณ 
ฉันอาจดิ้นรนหาใหม่ไว้แทนเธอ 

ไม่อยากให้เธอไว้ใจฉันมากนัก 
ถึงฉันรักแค่ไหนก็ไม่เผลอ
มีใครเข้ามาใกล้ให้พบเจอ 
เธอต้องเก้อเพราะฉันพลันเปลี่ยนไป 

เธอทำดีฉันดีตอบมอบใจรัก 
และคงจักลืมกันยามหวั่นไหว 
บอกให้รู้ไว้ก่อนอย่านอนใจ 
เมื่อเธอไม่เห็นฉันสำคัญพอ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟไรไก่
Lovings  ไรไก่ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟไรไก่
Lovings  ไรไก่ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟไรไก่
Lovings  ไรไก่ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงไรไก่