27 มีนาคม 2550 14:20 น.
ไรไก่
จากดอกหญ้าน่าเป็นแค่ดอกหญ้า
หรือหาญกล้าตาเห็นเช่นดอกสวรรค์
เกิดจากดินถิ่นอยู่พื้นทุกวัน
อยากหมายมั่นชั้นฟ้าเชียวหรือไร
ให้ชูช่อพองามเถอะนะเจ้า
หมายอย่างเอาเขาเป็นแบบหรือไฉน
แจกันดินปั้นเหมาะเจ้ากว่าใคร
อย่าเผลอไผล่ใจคู่แจกันทอง
ผลิดอกงามตามแบบของดอกหญ้า
มีคุณค่าในตัวหยิ่งผยอง
เกิดแต่ดินถิ่นอาศัยใจลำพอง
จงหมายปองครองสิทธิ์คลุมแผ่นดิน
25 มีนาคม 2550 11:40 น.
ไรไก่
จัดประชุมวางแผนแกนนำร่อง
ขจัดความบกพร่องของปัญหา
กิจกรรมทำหน้าทีเพื่อประชา
ท่านรองพานำหน้าขบวนไป
จึงมุ่งตรงทะเลสาบดอยเต่า
เป็นเมืองเก่าเนานานของเชียงใหม่
ร้อยยี่สิบกิโลโถไม่ไกล
สถานที่ใช้ในการวางแผนกัน
งานแนะแนวกีฬาสวัสดิ์การ
โครงการงานพิเศษร่วมสร้างสรรค์
งานลูกเสือที่ปรึกษาประจำชั้น
งานสำคัญพัฒนาหลักสูตรใหม่
ชมรมเอดส์เพศศึกษามาช่วยเสริม
ปกครองเพิ่มการดูแลเพื่อเด็กใส
งานอนุรักษ์สร้างงานสร้างรายได้
ชมรมศาสนาไทยให้รุ่งเรือง
เสร็จจากงานพักผ่อนหย่อนอารมณ์
พร้อมชื่นชมธรรมชาติเคยฟูเฟื้อง
ดอยผากั้นคั่นกลางระหว่างเมือง
น้ำใสไหลนองเนืองระยับตา
ลงลอยแพแผ่กลางทะเลสาบ
ตกเบ็ดคาบกาบแพแลมองหา
ปลาน้อยใหญ่ใกล้สิ้นถึงชีวา
หลงทางมากินเหยื่อเพื่อชีพตน
พอแดดร่มลมโชยโปรยอ่อนอ่อน
นั่งคิดเลขกันก่อนผ่อนสับสน
เพลงเบาเบาเหล้าบางวางทุกคน
ไม่เร่งรีบร้อนรนหม่นกายา
มาร้องเล่นเต้นกินให้สนุก
ลืมความทุกข์คลุกเคล้านานนักหนา
พักสักวันผันสิ่งที่ค้างคา
เพื่อให้วันข้างหน้าว่าจะดี
21 มีนาคม 2550 16:20 น.
ไรไก่
ดีใจนะดีใจได้รู้จัก
ถึงแม้ไม่นานนักสักเท่าไหร่
ขอบันทึกจดจำกับหัวใจ
จะไม่ไห้หลงลืมกับคืนวัน
แม้ต่อไปไม่เวียนมาเพื่อพบ
ทุกอย่างจบหมดสิ้นเหลือเพียงฝัน
ใจสองใจแยกแตกขาดจากกัน
ส่วนลึกนั้นฉันยังไม่ลืมเลือน
เหลือเพียงภาพในใจให้คิดถึง
ภาพหวานซึ้งดึงใจใดจะเหมือน
เป็นภาพเก่าเอาเก็บไว้ใช้เตือน
มองเป็นเพื่อนเหมือนว่ายังมีกัน
แม้คิดถึงคราวใดได้มองภาพ
ก็จะพบความซาบซึ้งถึงยอดขวัญ
ถึงแม้สิ้นไปแล้วสายสัมพันธ์
ไม่มีวันนั้นหวลกลับคืนมา
11 มีนาคม 2550 14:38 น.
ไรไก่
นาทีที่ยิ่งใหญ่
ความภูมิใจในมือได้เอื้อมผ่าน
สิ่งที่ใจจดจ่อรอนานแสนนาน
ปรากฏการณ์ในนาทีที่ใจจอง
นาทีที่ยิ่งใหญ่
คือวัคซีนแห่งใจคนทั้งผอง
ความปิติภูมิใจสมดั่งปอง
ถูกสนองตอบแทนดั่งที่คิด
นาทีที่ยิ่งใหญ่
นาทีไหนจะใหญ่หรือศักดิ์สิทธิ์
นาทีที่มีเวทมนต์อิทธิฤทธิ์
สะกดจิตทุกคนต้องมนตรา
นาทีที่ยิ่งใหญ่
ของคุณหรือของใครใจใฝ่หา
จุดมุ่งหมายสิ่งคาดหวังต่างเหตมา
แต่ทว่านาทีนั้นย่อมเหมือนกัน
11 มีนาคม 2550 14:24 น.
ไรไก่
มุมมองของชีวิตยามวัยเด็ก
ตัวยังเล็กเตร็ดเตร่ท่องทุ่งหญ้า
วิ่งไล่จับผีเสื้อหมู่นกกา
เลาะหาปลามากินอย่างสุขใจ
ไม่สนใจการเรียนเพียรศีกษา
พ่อแม่หน่ายระอาคิดแก้ไข
นำไปอยู่ที่วัดถัดบ้านไป
พระท่านได้เมตตามาเลี้ยงดู
อยู่ที่วัดกลับเหลิงเพลินไปใหญ่
เมื่ออาศัยให้เกียจคร้ายนอนฝันหรู
กินเที่ยวเล่นตามใจเรื่องของตู
ใช้ชีวิตมีอยู่สุขสบาย
เรียนทำไมอ่านทำไมให้ปวดหัว
หรือเพราะกลัวอนาคตสุขห่างหาย
เรียนรู้ทุกข์ให้สุขอยู่บั้นปลาย
เหมือนนิยายหลายเรื่องต่อเนื่องกัน
เจ้าความสุขอยู่เบื้องหน้าคว้าได้ถึง
ทำไมจึงผลักไสจ้าละหวั่น
กลับมาคว้าหาทุกข์ทุกคืนวัน
คิดหลับกันมันแปลกดีไหมคุณ
หน้าส่วนตัว
1385
