31 ตุลาคม 2549 17:48 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันอาจเป็นเพียงสายลมที่แผ่วเบา
ที่พัดพาในวันเหงาให้เธอคลายเหนื่อยล้า
อาจเป็นแค่ใครที่บังเอิญมีเธอในสายตา
และเป็นใครที่เธอไม่ไขว่คว้าหรือจะมาห่วงใย
....................................................................
เธอก็เป็นแค่ใครคนหนึ่ง
ที่บังเอิญฉันคิดถึงและยังหวั่นไหว
เธอก็แค่คนธรรมดาที่มาเป็นคนพิเศษในใจ
และเป็นใครที่หัวใจฉันยังผูกพัน
........................................................................
เราอาจเป็นคนแปลกหน้า
ที่สายลมแห่งโชคชะตาพัดเธอมาในใจฉัน
หรือพรหมลิขิตให้ชีวิตมีเธอผูกพัน
จะเหตุผลอะไรก็ช่างมัน
ที่รู้ว่าตลอดมาและตลอดไปนั้น..ฉันรักเธอ
31 ตุลาคม 2549 13:53 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันนั่งอยุ่ในมุมของความเหงา
ความรุ้สึกครั้งเก่ายังไม่เลือนหาย
หลับตาพักมีภาพเธอคนของความรักมาทักทาย
หวังว่าเธอคงสบายไม่มีเรื่องทุกข์ร้อนใด-ใด
...........................................................................
ฉันยังอยู่ในมุมหนึ่งมุมนี้
ความรู้สึกดีๆยังมีเธอเสมอ
หลับตาฝันถึงวันคืนแสนหวานของฉันกับเธอ
หวังว่าสักวันเราจะเจอและปรับความเข้าใจ
...........................................................................
ฉันยังอยู่ในมุมเดิมของเรา
ความรู้สึกเงียบเหงาและทำให้หวั่นไหว
หลับตาลงอีกครั้งอย่างเหนื่อยล้าหัวใจ
หวังจะได้กลับมารักกันใหม่...กับรักเรา
30 ตุลาคม 2549 16:44 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันมีดินสอเป็นตัวแทนของความรัก
วาดเส้นสวยทอถักเรื่องราวของเธอนี้
ดินสอขีดเขียนสิ่งต่างๆผ่านคืนวันที่ดี
บอกรักเธอบนหน้ากระดาษแบบนี้จนดินสอสั้นลงทุกวัน
ฉันมีกระดาษเป็นตัวแทนความห่วงหา
มีเธอเป็นคนมาเติมสีสัน
กระดาษเปล่าแต่มีเรื่องราวเพิ่มเติมทุกวัน
และคนที่แต่งเติมความฝันก็คือเธอคนดี
สักวันจะรวบรวมความกล้า
บอกรักเธอไม่ต้องเขียนผ่านดินสอแบบนี้
ความรักมันล้นดินสอสั้นลงทุกที
รอจังหวะและโอกาสดีๆจะบอกกับเธอสักที
ว่ารักจัง
29 ตุลาคม 2549 07:54 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
กี่ครั้งกี่หนที่ต้องทนฝืน
กี่ที่ที่ต้องกล้ำกลืนความรุ้สึกนี้
มันเจ็บจนยืนไม่ไหวแต่ต้องแสดงออกไปว่าฉันสบายดี
เพราะรู้ถึงจะอ่อนแอก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมา
กับคำลาที่เธอให้ในวันก่อน
หัวใจรักมันสั่นคลอนและอ่อนล้า
ไม่อยากให้เธอมีสงสารฉันต้องเก็บน้ำตา
กลั้นไว้อย่าให้ไหลมาต่อหน้าเธอ
จะยอมรับความเจ็บปวดที่เธอให้
จะแสดงออกไปว่าฉันยังอยู่ได้เสมอ
แต่รู้ไหมว่าลับหลังมีคนร้องไห้กับเรื่องเธอ
คนที่เธอทิ้งยังพร่ำเพ้อ...เพราะลืมเธอไม่ลง
27 ตุลาคม 2549 16:50 น.
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น
ฉันไม่ใช่ดอกไม้ริมทาง
ที่เธอจะทิ้งขว้างไม่เอาใจใส่
ฉันเป็นผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งมีหัวใจ
ไม่อ่อนหวานแต่อ่อนไหวเธออย่ามารังแก
ความอดทนมีสิ้นสุดเหมือนกัน
ถ้าเธอยังใจร้ายกับฉันก็คงไม่ยอมแน่
คงไม่อยู่เฉยนิ่งๆให้เธอนั้นมารังแก
ถึงจะแพ้แต่ขอสู่สุดใจ
ผู้ชายแบบเธอต้องเจออย่างฉัน
ลองกันสักตั้งว่าจะดีไหม
ถ้าคิดจะคบแล้วทิ้งอยากบอกเสียใจ
เพราะฉันคงไม่ยอมให้เธอจากลาไป..ดีดี
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟไอดิน...กลิ่นฝุ่น
หน้าส่วนตัว
1002
