15 พฤษภาคม 2548 14:08 น.
ไอติมรสต้มยำ
เพิ่งรู้ว่าทำดีมาตั้งนาน
ไม่ได้เข้าตากรรมการ...อย่างที่คิด
เพิ่งรู้ตัวที่ผ่านมาฉันเข้าใจผิด
หลงคิดไปเองว่าเธอนั้นรักกัน
เพิ่งรู้..ว่าเธอไม่เคยมีใจ
ทำดีแค่ไหนก็สูญเปล่าแค่นั้น
เพิ่งรู้...ว่าที่ผ่านมาเธอไม่เคยคิดผูกพันธ์
แล้วที่เป็นอยู่ทุกวัน..มันคืออะไร
บอกกันให้เข้าใจสักนิด
ฉันมันผิดหรือไม่ดีตรงไหน
ฉันขาดคุณสมบัติข้อใด
ถึงไม่ได้เข้าไปนั่งในใจเธอ
หรือใจเธอจมอยู่กับอดีต
ไม่เคยคิดไปใจไม่เคยจะพลั้งเผลอ
เธอบอกฉันสิ..ว่าเข็ดความรัก..ไม่อยากเจอ
แล้วฉันจะบอกเธอ...ว่าเธอกลัว...จนเกินไป
เรื่องมันจบไปนานแล้วอย่าไปคิด
อย่ายึดติดกับความหลังจะได้ไหม
วันนี้...เราต้องดีกว่าเดิม...ท่องเอาไว้
เขาทำใจให้เจ็บช้ำ...จำไว้ในใจก็พอ
ไม่ต้องเอาความเจ็บมาติดตัว
มันรกหัวรกสมองเดี๋ยวสมองฝ่อ
คิดเรื่องใหม่ เปิดรับใคร ที่เขาคอยเฝ้ารอ
รู้ไหม่หนอ คนที่รอ รอเธอ คือ ฉันเอง
สุดท้ายพระเอกกับนางเอกก็ต้องรักกัน
ว้าว Happy Ending.
31 มีนาคม 2548 15:08 น.
ไอติมรสต้มยำ
ฉันก็เป็นแค่ผู้หญิงธรรมดา
ไม่มีจริตมารยาเหมือนใครเขา
ให้พูดคะขามันไม่ใช่ฉันไม่เอา
จะให้เป็นอย่างใครเขาฉันไม่เป็น
ขอเป็นตัวของตัวเองจะดีกว่า
ไม่เข้าตาเธอไม่ชอบไม่เคี่ยวเข็ญ
ขอเป็นอย่างนี้อย่างเดิมที่ฉันเป็น
ไม่อินเทรนด์อย่างใครแต่จริงใจ
หากไม่รักไม่ชอบก็ไม่ว่า
จะบอกลาเลิกคบจบก็ได้
คงดีกว่าหากเธอต้องฝืนใจ
คบกันไปกับสิ่งที่ไม่ต้องการ
หากไม่ใช่คนที่เธอตั้งใจไว้
อาจเศร้าใจที่รักเป็นเส้นขนาน
แต่ดีกว่าฉุดรั้งไว้ให้ทรมาน
ก่อนร้าวรานควรบอกลาแล้วตัดใจ
ในเมื่อรู้ความต้องการของใจเธอ
ได้โปรดเถอะปล่อยฉันไปจะได้ไหม
จะฉุดรั้งยึดยื้อกันทำไม
ปล่อยฉันไปตามทางของฉันเอง
30 มีนาคม 2548 18:16 น.
ไอติมรสต้มยำ
อยากจะรัก...อยากบอกรัก...แต่กลัวช้ำ
อยากจะทำสิ่งที่คิดหากทำได้
อยากจะรักแต่กลัวเก้อหากบอกไป
กลัวว่าใจคิดไปเองเพียงข้างเดียว
ใจอัดอั้นตันอุราจะบ้าตาย
อยากระบายให้ใครฟังใครแลเหลียว
ได้แต่เก็บความรู้สึกไว้คนเดียว
ในเปล่าเปลี่ยวอย่างไรก็ต้องทน
ก็ดันไปรักคนที่เขาอ่อนกว่า
แค่หน้าตาก็รู้ว่าไม่เหมาะสม
ทำไงได้เรื่องหัวใจใครจะทน
เราก็แค่คนธรรมดาเพียงหนึ่งคน
เรื่องอายุอานามห่างกันมาก
มันลำบากเวลาไปไหนต่อไหน
บางคนทักพาน้องมาหรือไง
ก็แล้วใครจะกล้าบอกว่าเป็นแฟน
ตัวเขาเองเขายังไม่เคยเอ่ย
ให้เราเผยก่อนเขาลำบากแสน
ไม่เคยพูดออกจากปากว่าเป็นแฟน
แต่ควงแขนกันตลอดคืออะไร
ไม่แน่ใจแต่ใจไม่กล้าถาม
แต่เขาตามติดเราไม่เคยหาย
ว่าไม่รักมันก็ดูคล้ายคล้าย
ลำบากใจไม่อยากคิดปวดหัวจัง
ไมได้มาแต่งกลอนวันนี้มาแต่งกลอนสดๆ
รุ้นะว่าไม่ค่อยเพราะ แต่ที่แต่งเนี่ยเพราะคิดถึงเพื่อน อยากเข้ามา
ทักทายทุกวันให้เหมือนแต่ก่อนนะ แต่มันไม่มีเวลา
จะมาเมื่อมีโอกาสนะคะ
7 มีนาคม 2548 13:09 น.
ไอติมรสต้มยำ
เมื่อรู้ตัว ว่ามาหลัง ย่อมหมดสิทธิ์
ต้องเลิกคิด ใฝ่หา เรื่องเราสอง
รักแฟนเขา มันผิดศีล ผิดครรลอง
แม้จะหมอง ใจเศร้า ต้องเฝ้าทน
ต้องถอนตัว ถอนใจ แล้วลาจาก
แม้รักมาก สักเพียงใด อย่าไปสน
เขามีคู่ มีครอบครัว เป็นตัวตน
อย่าไปทน เป็นตัวรอง ของเขาเลย
รีบถอนใจ ไปจาก ให้ไกลห่าง
ทำเมินหมาง ห่างเหิน เพียงเพิกเฉย
หากยังรัก ยังถลำ ช้ำแน่เอย
ปล่อยให้เลย เป็นอดีต อยู่ในใจ
ว่าจะแต่งให้มันได้ดีกว่านี้แต่ สมองไม่ค่อยได้ใช้งาน
ช่วงนี้ไม่ค่อยพอใจกับผลงานของตัวเองเลย ยังไงก็ติมากๆนะคะ
เพราะจะได้รู้ข้อบกพร่องของตัวเอง และจะแก้ไขเพื่อผลงานที่ดี
6 มีนาคม 2548 19:43 น.
ไอติมรสต้มยำ
เพียงสายลม พัดมา ใจยังอุ่น
กลิ่นรักกลรุ่น อุ่นในรัก จิตหวั่นไหว
ฝากเอารัก ฝากสายลม ช่วยพัดไป
ให้คนไกล ที่ห่างกัน เพียงสายตา
ฝากบอกเขา ว่าเรา ยังคงมั่น
มีเพียงวัน ที่ผันผ่าน กาลเปลี่ยนหนา
ส่วนตัวเรา ยังคงรัก เขาเรื่อยมา
แม้ห่างตา แต่หัวใจ เราใกล้กัน
ขอเพียงว่าง โทรมาบ้าง เป็นบางครั้ง
ให้รู้ยัง อยู่ดี มีสุขสรรค์
คิดถึงกัน บางเวลา แต่ทุกวัน
เพียงเท่านั้น ก็สุขใจ หาไหนปาน
หน้าส่วนตัว
955
