25 พฤศจิกายน 2544 18:57 น.
วฤก
๏ รักใช่คำพร่ำเพ้อละเมอรัก
เห็นประจักษ์แจ้งใจจึงได้เห็น
เป็นความสุขสนุกจิตคิดอยากเป็น
ตรมลำเค็ญคลายเคลื่อนเหมือนไม่ตรม
รักเลิกร้างห่างหายเมื่อคลายรัก
ขมขื่นหนักหน่วงใจให้ขื่นขม
ลมรักเล่ห์เหหันฝันลมลม
รานระทมฤทัยหักเพราะรักราน ๚
25 พฤศจิกายน 2544 14:24 น.
วฤก
อุปชาติฉันท์ ๑๑
๏ ผกาผลิดอกงาม............................ระดะตามพนาพรรณ
สรรพ์สับสลับกัน.............................กลสร้อยมณีราย
หนึ่งดอกสะดุดพิศ............................มิละจิตตะพึงหมาย
มิเหเสน่ห์วาย....................................จิระไว้มิคลายแคลง
๏ ผสมผสานสี...................................สิริมีคละม่วงแดง
สีสดมิลดแรง.....................................รุจิรัศมีพราย
ทรวดทรงประจงสรรค์......................พสุปั้นประชันฉาย
สลักเสลาลาย.....................................ฉลุไว้ไฉนฤๅ ๚
ศัพท์ : จิระ = ยั่งยืน , สิริ = รวม, พสุ = เทวดา ....
ดีจังงวดนี้มีศัพท์ยาก ๆ น้อย
25 พฤศจิกายน 2544 14:09 น.
วฤก
กาพย์ยานี ๑๑
๏ ผิวเพลงเพลงขลุ่ยผิว..................เพลงล่องพลิ้วลิ่วลมหวน
ครวญโอดโอดเพลงครวญ.............พร่ำรัญจวนป่วนโศกา
๏ จิตหมายหมายจอมจิต................หวังสนิทสิเนหา
มาพรากจากเจ้ามา..........................พร่าพี่พ้นพาหม่นใจ
๏ มั่นรักรักยังมั่น............................ฤๅเหหันผันไฉน
ไกลห่างร้างเจ้าไกล........................เกรงจอมใจใจผันกลาย
๏ ครวญขลุ่ยขลุ่ยคร่ำครวญ...........คะนึงนวลปรวนแปรหาย
วายว่างว่างกิจวาย..........................วางจิตพี่ปรี่คืนเรือน ๚
25 พฤศจิกายน 2544 11:45 น.
วฤก
๏ พระพายโบกโยกโยนหญ้าโอนอ่อน
ลู่กอผ่อนเอนพลิ้วลมลิ่วผัน
คลื่นหญ้าคล้อยทยอยถัดลัดหลั่นกัน
เสียงครืนครั่นคล้ายคลื่นคืนเคลียทราย
แดดสีทองส่องทาบอาบดอกหญ้า
ดังทองทาทับไว้ในแดดฉาย
ยามไกวล้มร่มทับอับสีพราย
วะวับหายแล้วผันสุพรรณโลม
ตฤณชาติขาดหายมาตายจาก
เหลือเพียงซากเสื่อมไปในเพลิงโหม
คนเห็นว่าค่าน้อยด้อยเสื่อมโทรม
ไม่เลอโฉมเลยปราบให้ราบเตียน
พระพายพัดสะบัดโบกกระโชกกระชาก
เซาะเศษซากหญ้าซัดฉวัดเฉวียน
ฟ่องฝุ่นคล้ำดำติดสะอิดสะเอียน
เคยระเมียรมาล้มถล่มทลาย
แดดสีทองส่องมาก็พร่าหม่น
เหมือนอาบบนหล่มตมให้จมหาย
ที่เคยล้อทอแสงแข่งประกาย
ก็มากลายหมองหม่นมืดมนไป
โอ้ทุ่งหญ้าคราแล้งก็แห้งเหือด
ระอุเดือดด้วยปลิดชีวิตขัย
เกิดโดยฝนแล้วหม่นหมองในกองไฟ
คงเป็นไปชั่วกาลนานนิรันดร์ ๚
24 พฤศจิกายน 2544 22:33 น.
วฤก
๏ เพื่อน......สู่เพื่อสนุกครั้ง.......................คราวสนาน
กิน.............เล่นเริงสำราญ......................เรื่อยนั้น
หา..............ง่ายดาษดื่นปาน.....................ดินฝุ่น
ง่าย............หน่ายหายห่างครั้น.................ทุกข์ข้องหมองหมาย ฯ
๏ เพื่อน......สู่เพื่อช่วยครั้ง........................คราวทุกข์
ตาย............ร่วมตนทนบุก - .....................บั่นสู้
หา...............พบคบมิตรสุข........................เสริมส่ง
ยาก.............หน่ายหนีสหายกู้...................ก่อเกื้อกิจผล ฯ
๏ เพื่อน.......เป็นเช่นคู่ข้อง.......................คล้องกัน
สาก.............คู่ครกครบครัน......................เครื่องใช้
คือ..............คอยร่วมงานอัน.....................เอื้อประโยชน์
ครก............คู่สากครบไซร้.......................เสร็จสร้างงานสนอง ๚
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟวฤก
หน้าส่วนตัว
584
