ศิลป์กีรติ ว่าโร๊ะ
. โลกรกร้าง..ว่างเปล่า..
ดินแดน...สาบสูญ...
หรือนั่นคือความบังเอิญของทะเลทราย
หรือ..นั่น คือ เหตุการณบังเอิญ....
ความฝันครั้งใหม่ก็พลันประจักษ์
ปรากฏการณโอเอซิส..เหนือทะเลทราย
ได้แค่มอง........ไม่มีสิทธิ์........
ความจริงก็คือความจริง ความฝันก็คือความฝัน
หรือ..ฉัน คือ..กองขยะ.......
อยู่ในโลกของขยะอย่างวีรบุรุษ.....
ฉันสบตากับดอกไม้ และเกิดรอยยิ้ม..
หัวเราะ เฮฮา กับแสงแรกอรุณรุ่งแห่งดวงตะวัน
ความรักครั้งใหม่ ก่อตัวขึ้นเงียบๆ
สถาปนาความรักฝ่ายเดียวอย่างเดียวดาย
เธอคือดอกไม้ งอกงามบนกองขยะ
ภารกิจรักข้างเดียว...อย่างเด็ดเดี่ยว...
สีชมพู....