ม้าก้านกล้วย
ฝนเอ๋ย หายไปหนไหนหนอ
ข้าวกล้ายังรั้งรอฝนหนอฝน
รู้บ้างไหมร่ำร้องต้องฝืนทน
ใยไม่หล่นชโลมหล้ามาบ้างเลย
ผืนนายามนี้ไม่มีน้ำ
แดดก็ซ้ำเผาไหม้ไอระเหย
รอแต่ฝนหยาดเย็นเหมือนเช่นเคย
จะให้เอ่ยวอนขอต่อผู้ใด
ข้าเป็นกล้าแกร่งแกรนบนแผ่นดิน
รอฝนรินประทินนามาแต่ไหน
ไม่รักกล้าข้าวเขียวเชียวนะใจ
หรืออย่างไรไม่รู้ว่ากว่าฝนโปรย
ข้าวในหน้าแห้งกรังตั้งตารอ
กำลังท้อกำลังแล้งแห้งระโหย
จะทิ้งช่วงชุกชุมชุ่มชื่นโชย
ขาดช่วงโดยไม่บอกกันมันโหดร้าย
รู้หรือเปล่าข้าวกล้าในนาหว่าน
ล้วนต้องการน้ำเย็นใสไม่ขาดสาย
แล้งอย่างนี้ ร้ายอย่างนี้ มีแต่ตาย
หากแม้นสายฝนไม่มานาคงล้ม
ฝากชีวิตเอาไว้ขอให้ช่วย
เมตตาด้วยเถิดฝ