ทรายกะทะเล
ที่ผ่านมา อาจจะ ไม่ได้คิด
อยู่ในจิตอยู่ในใจ ให้ค้นหา
ไม่มีสิทธิที่จะคิดใครนำพา
แม้นรู้ว่า ผิดที่ทำ ก็ทำไป
พ่อเคยสอนแม่เคยเตือนไม่หยั่งคิด
ไม่มีผิด ที่ท่านสอนสั่งน้ำตาไหล
มันหลั่งรินข้างในใจของท่านไป
สิทธิของฉัน บอกว่าฉันจะทำ
อันความดื้อดึงนั้น พลันให้ ไม่ถอดถอน
ถลำลึกไปแล้ว ครึ่งหนึ่งชีวิตมันเป็นกรรม
ยากจะหยั่งรู้สึกได้ว่า ฉันจะจำ
ว่าเธอทำ อะไรไว้ ฉันไม่ลืม
ชีวิตที่เหลืออยู่...............
ขอเป็นครูตัวเอง จะได้ไหม
รู้อย่างนี้ ทำตามอย่างที่พ่อแม่สอนเอาไว้
อยากจะให้ ชีวิตมีความสุข กันสักที
สงสารลูกที่เกิดมาไม่รู้เรื่อง
คำหยาบเปลืองที่พ่นเข้าหูฉัน
เขาคนนั้นด่าว่ากันและกั