เธอเหม่อลอยในความมืดมน สับสนเสียใจเหลือเกิน กรีดตัวเองไม่เจ็บเท่าใจ ไร้คนสิ้นหนทาง ทุกอย่าง จบเกมแล้วเธอพ่าย อยากตายเพื่อหนึไป ไม่มีคำอธิบาย แต่อยากตอกย้ำให้เธอรู้ว่า คำปลอบโยนใดที่เธอต้องการ แท้จริงอยู่ที่เธอ อยากให้ใครมาเข้าใจ สุดท้ายมีเพียงเธอ อ้อมกอด โอบตัวเองเสียบ้าง เนิ่นนานเท่าไร มากมายเท่าไร ที่เธอนั้นมีแต่ให้