ผู้หญิงช่างฝัน
เป็นแค่เพียงคนผ่านทางที่ร้างรัก
มาขอพักพรอดหวามยามหวั่นไหว
รู้ตัวดี...ชีวิตนี้... ไม่มีใคร
จะสานต่อเยื่อใยให้ยืนยาว
เพียงเศษใจไมตรีมอบขอบคุณยิ่ง
พอพักพิงหัวใจได้คลายหนาว
สูดกลิ่นกรุ่นอุ่นรักบ้างเป็นครั้งคราว
ให้โลกเหงา.. ร้างไร้... คลายทุกข์ตรม
อย่ากังวลหม่นใจไปที่รัก
คนไร้ศักดิ์...ได้เท่านี้... ก็ดีถม..
อย่ากริ่งเกรงจะผูกมัดรัดเป็นปม
สร้างเงื่อนขมมัดใจให้เนิ่นนาน
จักเจียมตัวไม่เผลอใจไปไขว่คว้า
หลบซ่อนหน้าน้ำตาปริ่มริมทางผ่าน
หากถึงวันเธอผลักไสไม่ต้องการ
แม้นร้าวรานพร้อมผ่านไปไม่ดื้อดึง
ซ่อนความเจ็บเก็บกดไว้มิให้รู้
เงยหน้าสู้แม้หวั่นไหวใจคิดถึง
ปล่อยมืออุ่นแล้วจา
1036
13
0
หน้าส่วนตัว
