หน้าส่วนตัว
โชคชะตาช่างมาพร้อมกับสายฝน
คนสองคนเดินมาพร้อมกับความฝัน
พรหมลิขิตมาถึงแล้วในวันนั้น
วันที่เราได้พบกันกลางฝนพรำ
ฉันยืนอยู่คนเดียวใต้ตึกสูง
พร้อมกับเหล่าชนแพทย์นักศึกษา
ฉันยืนมองพวกเขาอย่างไม่คุ้นตา
ฉันไม่กล้าพูดจากับใครใคร
จนมีเธอเดินผ่านมาทางนี้
เธอมาหยุดตรงที่หน้าของฉัน
เราสองคนยืนมองกันและกัน
จนเธอนั้นเริ่มพูดจากล่าวทักทาย
เธอขับรถมาส่งฉันที่หอ
จากนั้นก็เธอฉันต่างลาจาก
เราสองคนไม่ได้คุยอะไรกันมาก
มีเพียงเบอร์ที่เธอฝากไว้ให้จำ
1108
4
0
