มาแตง
ฉันอาจเหนื่อยมานาน - - - บนทางรัก
เคยคิดที่จะหยุดพักเพื่อหลบเร้น
ยิ่งเดินยิ่งไกล - - - หัวใจเริ่มหนาวเย็น
แสงตะวันก็ไม่สาดส่องมาให้เห็น - - - สักครั้งหนึ่ง
เหนื่อยล้า - - - ทดท้อ - - - อ่อนแรง
ความอบอุ่นช่างกลั่นแกล้ง - - - ให้เอื้อมไม่ถึง
รอยน้ำตาคือเพื่อนร่วมทางที่ถูกรั้งตรึง
เหมือนทุกอย่างถูกฉุดดึง - - - ให้รู้ซึ้งในบทลา
กลายเป็นคนมองโลกในแง่ร้าย
แต่เหมือนฟ้าจะส่งใครมาแทนคำตอบให้รู้ว่า
เส้นทางสายเหงา - - - จะไม่อ้างว้างอย่างที่เป็นมา
หากเชื่อมั่น - - - ศรัทธา - - - เปิดรับคนนี้เข้ามาในใจ
หวาดหวั่นลึก ลึก อยู่ไม่น้อย
อยากจะถอยจากความรู้สึกนี้ - - - ให้เลือนหาย
พูดกับตัว
762
2
0
หน้าส่วนตัว
