ลักษมณ์
แค่หลับตาเพียงนิด ฉันคิดถึงเรื่องเก่า
ระหว่างเราที่หายไปกับเวลา
วันที่ฉันยังเล็ก วันนั้นเธอสูงกว่า
ฉันเอื้อมคว้ามือเธอแม่จ๋า
เมื่อฉันล้มแม่ประคอง เมื่อฉันร้องแม่ปลอบขวัญ
เมื่อฉันเหงาแม่เล่านิทาน
เมื่ออยากรู้แม่สอน ก่อนจะนอนแม่กอดฉัน
กล่อมฉันทุกวันให้ฝันดี
ฉันเติบโตขึ้นแล้ว แม่ยังสูงเท่าเดิม
ทำอะไร ๆ ยังเหมือนเดิม
ดูแลประคองฉัน วันนับวันยิ่งเพิ่ม
รักฉันมากกว่าเดิมฉันรู้สึก
เมื่อฉันล้มแม่ประคอง เมื่อฉันร้องแม่ปลอบขวัญ
เมื่อฉันเหงาแม่เล่านิทาน
เมื่ออยากรู้แม่สอน ก่อนจะนอนแม่กอดฉัน
กล่อมฉันทุกวันให้ฝันดี
วันนั้นฉันรู้สึกดี วันนี้ยิ่งดียิ่งกว่า
วันไหนหัวใจฉันเริ่มอ่อนล้า แม
1401
5
0
หน้าส่วนตัว
