โอเลี้ยง
ไปเจองานเก่าๆปีกลาย ที่โอเลี้ยงไม่แน่ใจเคยนำมาโพสที่นี่ไหม วันนี้จัดการรวบรวมงานเขียนใหม่ เลยเอามาอัพอีกหนค่ะ
จากคนเคยเกเรเอาแต่เที่ยว
ไม่ยึดเหนี่ยวสิ่งใดมาแต่ไหน
เมื่อมาพบคบเธอพลันเปลี่ยนไป
เป็นคนใหม่หวังยึดสิ่งดีงาม
ยามเลิกงานเธอชวนดูฟ้ากว้าง
นั่งเคียงข้างดูดาวงามอร่าม
ต่างวาดหวังสรรค์ฝันทุกโมงยาม
หวังคลอเคลียเพ้อพล่ามไม่ห่างกัน
ดังว่าวน้อยมีคนถือสายป่าน
ช่างเป็นฝันชื่นบานดังสวรรค์
บนชีวีมีเธอเป็นตะวัน
ให้รำพันแต่ชื่นห่างเดียวดาย
สุขยิ่งนักทุกวันบนฝันใฝ่
ต่างมีใจรักใคร่ไม่ห่างหาย
ทุกราตรีจิตรื่นไร้วุ่นวาย
ทุกข์คล้ายคล้ายมลายไม่ราวี
แต่สามปีผ่านไปรักพลันขม
มลาย
2459
5
0
หน้าส่วนตัว
