อีกครั้งกับความเหงา นั่งซึมเซา...เศร้าโศก...เซ็ง...ฉิบหาย แค่คิดถึง คิดถึง ไม่ถึงตาย แต่ใจคล้าย หน่ายโลก อกรอนรอน ก็เพียงแค่...อีกครั้ง ที่เงียบเหงา มีเพียงเรา เฝ้ามอง จ้องเปลือกหมอน รอยน้ำตา หลั่งมา คราหนุนนอน คราบเปื้อนหมอน สอนให้ ใจจดจำ อีกครั้งหนึ่งนะใจ คงทนไหว ไม่หงอ ต่อความช้ำ ก้าวต่อไป ให้เป็น เช่นเคยทำ บอกซ้ำซ้ำ ย้ำใจ ให้แข็งแรง
938
1
0
หน้าส่วนตัว
