เพ่งพักตร์กลางปรักโบสถ์ รอยพระโอษฐ์แย้มละไม เนิ่นนานผ่านสมัย สงบนิ่งมิกริ่งเกรง กี่กาลที่ผ่านพ้น รอยคราบหม่นมาข่มเหง รุกล้ำมิยำเยง ก็เพียงผิวมีริ้วรอย ภาพศิลป์พุทธลักษณ์ ยังงามนักมิเสื่อมถอย เพริศพิศประดิดประดอย ละออองค์ทรงพุทธา เสียงโพธิ์โล้ใบร่ำ ดุจลำนำแห่งภาษา บูชิตพระสัมมา ทรงพละชำนะมาร สกุณถลาเหิร ร่วมสรรเสริญซ้องขับขาน พระพายละลายพาล คลายรุ่มร้อนผ่อนเผากาย มาลาผกากรอง บนพานทองกลิ่นกำจาย อวลจิตให้พิศพราย ดื่มด่ำภาพกราบเบญจางค์