กุหลาบโรย

คนกรุงศรี

มองกุหลาบ กลีบกรอบ ร่วงรอบก้าน

หลายวันวาร หวานละมุน กรุ่นกลิ่นหอม

สีแดงสด สวยสม น่าดมดอม

ส่งมาพร้อม บัตรสวย คำอวยพร

 

มืรู้ใคร ไหนเล่า เป็นเจ้าของ

เฝ้านั่งตรอง หมองไหม้ ทอดใจถอน

มธุรส หวานล้ำ ด้วยคำกลอน

มองคิดย้อย อยากรู้ เธอผู้ใด

 

เอามาตั้ง วางอยู่ มิรู้เห็น

ดูแล้วเป็น ปริศนา พาสงสัย

เฝ้าสืบถาม ตามหา ว่าของใคร

จะขอบคุณ ขอบใจ มอบไมตรี

 

แม้หลายวัน ผ่านไป สืบไม่พบ

ไยต้องหลบ กลบเกลื่อน เหมือนหลีกหนี

กุหลาบแดง หวงแหน แทนฤดี

ท้ายกลอนที่ เขียนไว้ กินใจจัง

 

จึงหวั่นไหว วิตก อกปวดร้าว

ช่างเหน็บหนาว ใจแท้ แต่ว่าหวัง

รักหรือหลอก ลวงเรา เล่าให้ฟัง

ทำเหมือนดั่ง ทรมาร ให้ซานซม

 

กุหลาบแดง แห้งไป ไร้เจ้าของ

เหมือนดั่งปอง แต่หม่นไหม้ ใจขื่นขม

แอบเข้าข้าง ตนยัง หวังรื่นรมย์

ลวงให้ตรม หรือปอง ทดลองใจ

 

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน