คืนค่ำ ของน้ำค้าง กับลมลาง ระหว่างลาย พัดพริ้ว ละลิ่วพราย คล้ายตอบตัด ระบัดตาม + ต้องโอน และโยนตัว คราหลุบหลัว ระรัวลาม หมอกขม เข้าข่มขาม ตามรอยเรียว เกาะเกี่ยว.รวง หยิบหยาด มาวาดหยด บริบท ก่อนปลดบ่วง สวยแสน ดั่งแดนสรวง ดวงดาษดาน บน.ลานดิน + ดุจดาว ที่พราวเด่น ระเริงเส้น ละเล่นศิลป์ จิตจับ เนื่อมนับจินต์ ในถิ่นทาง ที่วางทำ คือฝัน คืนจันทร์ฝาก ครั้นจบจาก มิพรากจำ น้ำค้าง คง.ร้างคำ คราโรยแรง แห่ง อรุณ