ชะรอยเพรงกรรมก่อทอประสาน สร้างวิมานแห่งฝันปานสุขสม เรือนแก้วรักเปล่งประกายน่าภิรมย์ สุดท้ายล่มดั่งลมผ่านพริ้วรานกาย วาดเรือนรักสวยล้ำเลิศด้วยรัก หวังเพียงพักคู่สองครองใจหมาย ปราสาทดินล่มสิ้นวิมานทราย ยังเหลือลายทิ้งรอยก่อนเคยมี วิมานลมลอยคว้างกลางเวหา สักกี่ครารูปเห็นเป็นสักขี เวิ้งว่างเปล่าร้างเงาของฤดี อีกวจีไร้สิ้นไม่ยินยล ชะรอยเพรงบุญน้อยพลอยให้ช้ำ ต้องเก็บงำเศร้าโศกแทบทุกหน มิมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ใดจะดาลดล เสกกมลได้ขับขานวิมานลม