vaproud
นิ่งฟังเสียงใบไม้เจรจา
ในลมฝนมิถุนาเย้าเยือน
ครุ่นคิดถึงคนรักห่างคล้ายรางเลือน
ร้างไกลเสมอเหมือนดั่งเคลื่อนลอย
ฤๅรักจะคว้างเปล่ากลางสายลมเปลี่ยว
จึงดายเดี่ยวเกี่ยวดวงดาวนับล้านร้อย
ทุกคืนหนาวพราวฝนฉ่ำพรำปรอย ปรอย
หยาดหยดฝนน้อย น้อย ชื้นดวงตา
จันทร์เจ้าเอยเคยไกวเปลเห่กล่อมรัก
ให้พิงพักวางดวงใจปรารถนา
ได้ยินเพียงเสียงความเศร้ากรูกราวมา
เหล่าใบไม้ชรา ก็คว้างโปรย
ปลิดปลิวไกลไปถึงฟ้าฝั่งไหนเล่า
บัดนี้อาจเพียงเศษเถ้าธุลีโหย
ใจดวงเก่า ของคนเก่า ใช่ร่วงโรย
คงโบกโบยผกผินบินตามตะวัน
ในสายฝนต้นเดือนมิถุนา
ความคิดถึงบ่มบ่าถึงฟ้าฝัน
หากสายใยขาดลงตรงกลางคัน
ใคร? จะช่ว
974
4
0
หน้าส่วนตัว
