แอ็ปเปิ้ล
เธอเอ่ยคำลา...ในวันที่ฟ้าของฉันเป็นสีเทา
โลกที่ไม่มีเธอมันเงียบเหงาเหมือนตะวันได้ลาหาย
ฉันนั่งอยู่ในวงล้อมของแสงดาวที่ทอประกาย
แต่ในหัวใจฉันเดียวดาย...พร่างพรายด้วยน้ำตา
สุดกำลัง...ที่จะยื้อให้เธอคืนกลับ
คำว่ารัก...เป็นเพียงความลับ ที่ซุกซ่อนอยู่ในใจอันเหว่ว้า
หนึ่งคำรักที่เธอฝากไว้...เทียบไม่ได้กับหนึ่งคำลา
หมื่นคำขอร้องให้เธอคืนกลับมาคงเป็นได้เพียงแค่ฝันไป
เคยถามใจของฉันบ้างหรือเปล่า
ทุกครั้งที่ได้ฟังบทเพลงของเรา ฉันยังร้องไห้
ประโยคสุดท้าย...ที่เธอบอก แล้วสักวันฉันจะได้พบคนที่เข้าใจ
แต่คนที่เป็นทุกความหมาย...กำลังเดินออกไปจากชีวิตกัน
ไม่มีอีกแล้วใช่ไหม...คืนวันที่แสนดี
ไม
3712
40
0
หน้าส่วนตัว
