เรื่องสั้น นิยาย

ปากอย่าง ใจอย่าง ตกลงเอาไง!?!

"ฮ้าว~ วันนี้ตื่นแต่เช้ามืดเลย ปกติเราตื่นเก้าโมงนี่หว่า น่ากลัวฝนจะตก…" ฉันพูด ก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัว แล้วเดินออกไปหน้าบ้าน ฉันสูดอากาศยามเช้า ฮ้า! สดชื่นจัง ทีหลังต้องตื่นเช้าๆ ทุกวันแล้วสิ…

     "เฮ้! วันนี้ตื่นแต่เช้าเชียวนะ แม่พิณ!" เสียงหนึ่งทักขึ้น เมื่อฉันหันไปตามเสียงก็ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นเสียงของเพื่อนบ้านฉันเอง เขากำลังกวาดพื้นหน้าบ้านอยู่
     "แหม! ขยันแต่เช้าเลยนะ ต้น!" ฉันพูดกับเพื่อนบ้านคนนั้น
     "เฮอะ! ฉันก็ตื่นแต่เช้ามากวาดพื้นทุกวันแหละ ว่าแต่เธอเถอะปกติก็ตื่นสาย วันๆ เอาแต่ขี่จักรยานกับเล่นเกมส์อยู่ได้" ต้นว่า ฉันทำสีหน้าโมโหนิดหน่อย
     "ขี่จักรยานเล่นบ้า				
 993    1    0