เจ้าหญิงเม็ดทราย
ถึงเจ้าชายพระจันทร์ที่ฉันรัก
เนิ่นนานนักที่เราอยู่บนผืนฟ้า
อยู่กับค่ำคืนที่เงียบชา
อยู่กับดวงดาราที่เงียบงัน
ฉันคิดถึงเกลียวคลื่น
คิดถึงเพื่อนบนพื้นที่ช่างฝัน
คิดถึงความอบอุ่นของตะวัน
คิดถึงความผูกพันของน้ำทะเล
ฉันไม่ใช่ดวงดาว
เป็นเพียงเม็ดทรายช่างเหงาและว้าเหว่
ไม่อาจสุขได้เมื่อห่างไกลท้องทะเล
ไม่อาจร่อนเร่บนฝืนฟ้า
ฉันคือเม็ดทราย
ฉันจึงขอกลับไป..สู่พื้นหล้า
ไปอยู่ในที่เดิมที่เคยมา
ไปอยู่อย่างเหว่ว้าแต่อุ่นใจ
ลาก่อนนะคะ..เจ้าชายผู้ไหวเพ้อ
เธองดงามเสมอ..สำหรับฉันผู้อ่อนไหว
จะคิดถึงเรื่องราวของเราตลอดไป
จะคิดถึงด้วยหัวใจ..ที่ยังรักเธอ
หน้าส่วนตัว
1028
25
0
