ต้นไผ่ กับ .+*~*+.น้ำค้าง.+*~*+.
กอดอกมองขึ้นฟ้าแล้วร้องไห้ เจ็บกับฝันที่เธอจงใจทำร้ายให้ไหวหวั่น นึกถึงคืนวันเก่าที่สองเราเคยอยู่ด้วยกัน นับเวลาเงียบงัน ที่เธอเปลี่ยนผัน ร้างลา จุดเทียนทีละเล่มบนระเบียงห้องของเรา เปิดเพลงคลอจังหวะหัวใจเบา เบา ที่คล้ายจะว่างเปล่ารอนล้า กอดเข่าตัวเองอยู่มุมห้องไม่อยากจะมองอะไรในสองตา เดียวดายอยู่ลำพังอย่างเหว่ว้า ใช้หัวเข่าเช็ดน้ำตา จนเปียกปอน
911
6
0
หน้าส่วนตัว
