ใบไม้ที่ปลิดปลิว

วฤก

leave.jpg
ภาพจาก : ทัวร์ไทย
กาพย์ยานี ๑๑
๏ พลิกพลิ้วปลิวเคว้งคว้าง........................ล่องลอยกลางหว่างเวหา
ยักย้ายส่ายซัดมา.....................................ถลาปลงลงดินดาน
๏ เคยอยู่ชูชิดยอด...................................ถูกถางถอดทอดทิ้งผลาญ
ใบไม้ใบบิ่นราน......................................ฤๅใครหาญกานทำลาย
๏ ร่วงหล่นปนดินฝุ่น................................คลุกเคล้าขุ่นซุนเสื่อมสลาย
สดสีขจีพราย...........................................กลายกลับหม่นป่นเปื่อยตม
๏ ชีวิตปลิดเคว้งคว้าง..............................ปลงปล่อยร่างวางทับถม
กองทิ้งกลิ้งคละจม...................................รมฝุ่นดินสิ้นตัวตน
๏ มีหรือถือตัวมั่น....................................มีตัวฉันอันสับสน
ฉันอยู่คู่สกล...........................................พ้นวางวายคล้ายอมร
๏ พลิกพลิ้วปลิวลิ่วล่อง.............................ควรแลมองตรองตรึกสอน
ใบไม้ใบร่วงรอน....................................อุทาหรณ์ตอนตนตาย ๚				
comments powered by Disqus
  • dokkoon

    27 ธันวาคม 2544 00:14 น. - comment id 27388

    ไพเราะมากครับ
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    27 ธันวาคม 2544 03:40 น. - comment id 27420

    เพราะมาครับ จะไปหัดเขียนแบบนี้มั่ง แหะๆ
  • mono

    27 ธันวาคม 2544 16:56 น. - comment id 27517

    เพราะมากค่ะ...ถึงไม่ได้หัดเขียน  แต่ก็ขอเป็นคนอ่านอย่างนี้ดีกว่าค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน