กวีเดินดิน
หากว่าฉันไร้บุญวาสนา
ไม่อาจมาฉายแสงแทนจันทร์ได้
วิญญาณฉันซึ่งอยู่หลังความตาย
ขอกราบกรายอ้อนวอนคนลงทันต์
ขอให้ฉันได้เกิดได้เป็นหิ่งห้อย
แม้แสงน้อยก็เถิดไม่เดียรฉันท์
ขอให้เราทั้งสองได้ใกล้กัน
แม้บางวันฉันอาจถึงวันตาย
แต่อย่างน้อยหากฉันมีสิทธิ์เกิด
ยามฟ้าเปิดฉันอาจจะห่างหาย
ยามค่ำคืนฉันจึงได้ย่างกราย
บินพลิ้วพลายชอนแสงแข่งกับจันทร์
ฉันจะบอกว่ารักเธอเสมอ
แม้ว่าเธออาจจะไม่เข้าใจฉัน
เพราะว่าเราอยู่คนละชั้นกัน
เธออาจหันบ่นร่ำว่ารำคาญ
ฉันไม่โกธรเพราะเป็นแมงน้อยนิด
เธอไม่ผิดหากคิดจะหักหาญ
ฉันจะบอกว่ารักตลอดกาล
ตราบเท่านานจักวาลถ้ายังมี
767
2
0
หน้าส่วนตัว
