สองมือโอบอุ้มชุ่มจิต สองมือจูงลิขิตชีวิตลูก สองมือเหนี่ยวรั้งทำผิดถูก สองมือพันผูกลูกเรื่อยมา พ่อจ๋าลูกผิดที่ห่างพ่อ พ่อจ๋าอย่าพ้อลูกเลยหนา พ่อจ๋าลูกทำงานเหนื่อยกายา พ่อจ๋าจะหาเวลาไปเยื่อมเยือน วันนี้หรือวันไหนก็รักพ่อ วันนี้มีพ่อคอยเฝ้าเตือน วันนี้หรือวันไหนไม่ร้างเลือน คำย้ำเตือนของพ่อลูกยังจำ
5 ธันวาคม 2548 23:47 น. - comment id 543884
มาเยี่ยม.. คนอ้อนพ่อ..

6 ธันวาคม 2548 10:55 น. - comment id 543941
แวะมาทักทายจ๊ะคนน่ารัก

6 ธันวาคม 2548 12:29 น. - comment id 543962
ขอบคุณมากนะคะคุณภูตะวันที่แวะมาฟังคนอ้อนพ่อแต่งกลอนไปก็น้ำตาซึมไป ...................................................... คุณแก้วนีดา แวะมาเป็นกำลังให้อย่างนี้คอยดีขึ้นหน่อย ขอบคุณมากค่ะ .........................

6 ธันวาคม 2548 13:13 น. - comment id 544015
แวะมาอ่าน ผ่านมาทักทาย ห่างหายไปนานนะครับผม

6 ธันวาคม 2548 15:01 น. - comment id 544063
สวัสดี อิอิ สบายดีบ่อ? :)

6 ธันวาคม 2548 16:14 น. - comment id 544083
ขอบคุณมากจ๊ะคุณบินเดี่ยว ช่วงนี้กำลังเรียนหนังสือ 5 วันทำงาน 2 วันเรียน เหนื่อยมากเลย อารมย์ในการ แต่งกลอนเลยไม่มี ...................................... คุณแม่จิตร สบายดีจ๊ะ มาให้กำลังกันแบบนี้หายเหนื่อย จากงานเลย

7 ธันวาคม 2548 11:10 น. - comment id 544322
สายใยโยงใจ.............ให้หวนหา พ่อจ๋าพ่อพระ..............พรหมของลูก มีวันนี้เพราะ..............รักที่พ่อปลูก หล่อหลอมลูก..............เป็นคนที่ทนทาน ผมคงได้แต่คิดถึงพ่อเก็บความรัก ความรู้สึกดีดี คำที่พ่อเคยสอน พ่อยังอยู่เคียงข้างอยู่ในใจของผมเสมอ...ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหน

8 ธันวาคม 2548 16:25 น. - comment id 544768
คุณคนเคยมีพ่อ พี่จะเป็นกำลังใจอยู่ข้าง ๆ นะจ๊ะ
