2 กุมภาพันธ์ 2557 19:26 น.
AngealBlade
Peter เป็นเด็กดีมาก ใครจารู้ว่าคนดีๆอย่างเขาจะทำอย่างนั้น
คำพูดจากชายคนหนึ่ง ที่อยู่ในโบทย์คาโทลิคแห่งหนึ่ง จากมุมมืดภายใต้แสงไฟจากเทียนที่ยังคงส่องสว่างอยู่ไม่กี่เล่มในค่ำคืนที่ฝนกระหน่ำตกเช่นนี้
เสียงน้ำที่หยดลงบนพื้นจากหลังคาโบทย์นั้น บ่งบอกถึงความเงียบสงัดและตั้งใจฟังของคนทั้งหลายที่อยากจะฟังเรื่องราวของเขา
ชายคนนั้นยังคงก้มหน้ากับหมวกที่ปกปิดใบหน้าส่วนบนอย่างมิดชิด และปกคอเสื้อหนังที่ใหญ่และดูหนากว่าเสื้อปกติทั่วไป ดูเหมือนจะถูกออกแบบมาเพื่อ ปกปิดลำคอและคางจากการมองข้างๆได้เป็นอย่างดี
ชายคนนั้นเริ่มเล่าเรื่องในอดีต--
15 ธันวาคม 2556 17:15 น.
AngealBlade
เดือน-
หมีหน้าจะคิดได้ตั้งนานแล้วไม่ประหลาดใจเล้ย ในที่สุดก็ต้องลงเอยแบบนี้ เราเองก็รู้จักหมีดีมาตลอด ความอดทน ความกล้าบ้าบิ่นของมัน ทำเอาเราลุ้นอยู่นานหลายปี ความหัวดื้อถือลั้นของมัน เล่นเอาบางทีก็ทำเราน้ำตาล่วงเหมือนกัน บางทีก็อิจฉาแฟนของมัน แต่ก้อย่างว่าแหละ หากเป็นเราก็คงเลือกที่จะทำแบบนั้น ในที่สุดการเวลาก็ได้พิจสูจน์ความถูกต้อง ซึ่งความสวยงามในสิ่งต่างๆ ก็มักจะแพ้ความจริงที่ในตอนสุดท้ายบุคคลผู้กลัวความจริงนั้นรับความจริงนั้นได้ ในตอนจบมักจะพบการตัดสินใจที่งดงามอยู่เสมอ
15 ธันวาคม 2556 18:33 น.
AngealBlade
เขากอดเธอครั้งสุดท้าย น้ำตาหลั่งไหลเปรอะแก้มของชายผู้ที่ไม่เคยหวั่นไหวต่อสิ่งใดง่ายๆ เขาสูดอากาศเหือกใหญ่พร้อมหลับตา ก่อนคลายอ้อมกอดอันหนักแน่นของเขา พร้อมกับมองหน้าด้วยตาอันแดงกล่ำกับสองมือที่ยังคงจับไหล่เธอไว้ ก่อนจะพละออกจากประตูรถหายไปในความมืดมิด เป็นภาพที่เธอผู้นั้นไม่ได้อยากให้เกิดขึ้นเลย
นักแต่งฝึกหัด
โปรดให้กำลังใจด้วยนะครับเพิ่งแต่งเป็นเรื่องแรก
หน้าส่วนตัว
2535
