หมอกจาง
ครั้งหนึ่งผมเคยถามปู่ว่า ทำไมคนเราต้องมีความเศร้า..
ปู่บอกว่า เมื่อเราสูญเสียบางสิ่งบางอย่างที่สำคัญไป หัวใจของเราจะมีรูโหว่ และความเศร้านั่นแหละ ที่จะเข้ามาเติมเต็มรูโหว่นั้น เพื่อที่ว่าเราจะได้ไม่ว่างเปล่าจนเกินไป
.........................................
ปู่เล่านิทานให้ผมฟังสามเรื่อง
เรื่องแรกเป็นเรื่องของชายคนหนึ่ง ผู้ซึ่งรักหิ่งห้อยเป็นชีวิตจิตใจ
เขารักแสงวอมแวมกระจิดริดของมัน แม้ว่ามันจะเล็กจนมองแทบไม่เห็นในที่ที่มีแสงสว่าง แม้ว่าบางครั้งเพียงแค่ในคืนเดือนหงาย แสงมันจะดูอ่อนจางเสียแทบสาบสูญไปก็ตาม
เขาเฝ้าเก็บออมหิ่งห้อยเล็กๆเหล่านั้นทีละตัว ทีละตัว เก็บมันด้วยความรัก คว
1595
2
0
หน้าส่วนตัว
