27 กันยายน 2550 20:55 น.
KhonKhongSaiLom
เราต่างก็รู้ว่าเรารักกัน
เพราะเราผูกพันมันมากกว่าการเอาใจใส่
แต่เส้นทางรักต่อไปจะเดินอย่างไร
เพราะหนทางที่ขีดไว้ไม่ใช่แค่เราสองคน
จะเดินหน้าต่อไปก็รู้ว่าเธอห่วงใยคนข้างๆ
จะเดินกลับหลังก็อ้างว้างหนทางช่างเงียบเหงา
จะหยุดตรงนี้ก็ไม่ได้เพราะรักเธอเป็นดั่งเงา
ใจหนึ่งรู้ว่าเธอไม่อยากขาดเขา...แม้ฉันจะเศร้า
แต่อีกใจหนึ่งไม่อาจตัดรักเรา..."แม้เขาอยู่ข้างกาย"
27 กันยายน 2550 16:11 น.
KhonKhongSaiLom
ฉันคือสายลมที่คอยห่วงใย
คือสายลมที่อ่อนไหวคอยหวงหา
พัดพาความอบอุ่นมาให้ทุกครั้งที่มา
ทุกครั้งที่เธอเรียกหาความอบอุ่นใจ
ฉันคือคนของสายลม
พัดวนรอบตัวเธอในโลกกลมๆใบนี้
แต่เธอไม่อาจเห็นเพราะฉันตัวตนไม่มี
แค่พัดผ่านมาให้รู้สึกดี...แล้วพัดจากไป
26 กันยายน 2550 19:04 น.
KhonKhongSaiLom
แววตาที่เธอมองฉันในวันนี้
ไม่มีความห่วงใยหวังดีเหมือนเก่า
คำว่ารักที่ก่อนเคยบอกกันเบาๆ
วันนี้กลับดูเงียบเหงาไม่มีให้แก่กัน
สายตาที่เธอมองฉันมันเปลี่ยนไป
มันเริ่มจากที่เธอเปิดใจรู้จักใครคนนั้น
ความรู้สึกดีดีก่อนเคยมีให้แก่กัน
ตั้งแต่วันที่เธอรับเขาเข้ามากั้น...
.......ระหว่างเธอฉัน.......
"ความสัมพันธ์มันเปลี่ยนไป"
26 กันยายน 2550 12:55 น.
KhonKhongSaiLom
จะไม่ขอให้สัญญาถ้อยคำใดๆ
ขอแค่วันนี้มีเพียงเธอเชื่อใจเท่านั้น
หัวใจของฉันที่ถอดวางไว้ให้แก่กัน
ถ้อยคำสัญญารักมั่นมันคงไม่จำเป็น
ฉันแค่ผู้ชายที่พร้อมจะปกป้องเธอไว้
ทุกครั้งที่เธอมีภัยฉันไม่เคยห่างหนี
คอยให้คำปรึกษากับปัญหาทุกครั้งทุกที
เป็นเพื่อนเธออยู่ตรงนี้ไม่เคยคิดห่างไกล
เธอก็รู้ว่าผู้ชายอย่างฉันนั้นรักใครยาก
มันคงลำบากหากต้องเริ่มใหม่กับใครอีกสักหน
รักเธอแล้วก็รักเลยไม่เคยอยู่เพราะต้องอดทน
คนอย่างฉันหากรักใครแล้วนั้น...
ขอบอกว่ารักกัน "จนวันตาย"
26 กันยายน 2550 02:38 น.
KhonKhongSaiLom
หรือฉันเป็นคนรักที่ไร้ตัวตน
ต้องคอยหลบคนในความจริงของเธอ
หรือฉันเป็นได้แค่เวลาใครบางคนเผลอ
ถึงมีสิทธิพบเจอเธอสักที
ถ้าหากฉันเป็นคนที่เธอรัก
ถ้ามันไม่ลำบากนักช่วยฉันสักนิด
บอกในโลกความจริงฉันยังมีสิทธิ
ไม่ใช่คิดรักเธอข้างเดียว
แค่ช่วยบอกกล่าวให้ฉันได้รู้
ว่าฉันอยู่ในฐานะอะไร
แค่คนรู้จักหรือคนที่เธอใส่ใจ
ฉันเป็นได้แค่ไหนก็บอกมา
หากคำตอบฉันเป็นได้แค่เงา
ตัวจริงคือเขาอยู่ตรงนั้น
ฉันคงไม่ยื้อรั้งดึงดัน
เพราะเข้าใจฐานะฉัน "มันไร้ตัวตน"
หน้าส่วนตัว
1597
