4 สิงหาคม 2548 22:31 น.
กันเอง
ในคืนที่หนาวเหน็บ
ฉันก็เจ็บเพราะเหน็บหนาว
ที่ผ่านมาวุ่นวายมากเรื่องราว
วอนความหนาวอย่าวุ่นใจ
4 สิงหาคม 2548 20:44 น.
กันเอง
ต้มยำกุ้งปรุงแต่งแบ่งกันชิม
ร่วมลองลิ้มรสสุราประสาสหาย
มีเหล้าขาวยาดองเคียงข้างกาย
แต่มิวายต้องเศร้าใจไม่มีเธอ
4 สิงหาคม 2548 18:58 น.
กันเอง
เธอหลับ......ฉันตื่น
เธอยืน........ฉันนั่ง
เธอฟัง.........ฉันพูด
เธอบูด........ ฉันยิ้ม
เธออิ่ม.........ฉันหิว
เธอกริ้ว.......ฉันชื่น
เธอลื่น.........ฉันขัด
เธอตัด.........ฉันต่อ
เธอพอ.........ฉันยัง
เธอขัง.........ฉันปล่อย
เธอน้อย......ฉันมาก
เธอลาก.......ฉันดัน
เธอขัน........ฉันร้อง
เธอมอง.......ฉันหลบ
เธอจบ.........ฉันเริ่ม
เธอเพิ่ม........ฉันสิ้น
เธอกิน..........ฉันถ่าย
เธอตาย......ฉันก็ตาย (คือกัน)
4 สิงหาคม 2548 18:51 น.
กันเอง
ระยับดาว,สาวสวยผู้รวยเพื่อน
สกาวเกลื่อน,ระยับดาวสกาวแสง
มีดาวฤกษ์ร่วมแต่งสีอันรี่แรง
ความเปลี่ยนแปลงแปรไปในพิมาน
ดาวตก,ผกความคิดจึงผิดแปลก
มาผิดแผกสับสนกลผสาน
มิเคยพบ,พึงเห็นสิ่งเร้นนาน
ทุกแหล่งบ้านยลดาวคราวฟ้าแปร
ฟ้าใส,ใกล้รุ่งคนมุ่งสร้าง
หมู่บ้านร้าง,หนุ่มสาวลาไกลไม่แยแส
คนชรา,เดือนดับดาวลับแล
ใครรังแกไร้เหตุผลไร้ฝนปรอย
ตะวันรุ่ง,ดาวเคลื่อนเตือนว่าจาก
ดาวปิดฉาก,ความใสสดมาลด-ถอย
แล้วหญิงแก่ใยลุกแม่ไม่แลคอย(ดู)
ไถงลอยขึ้นสู่ฟ้า,ลาแล้วดาว
อีกนาน,ลูกจะกลับมารับแม่
ฤาท้อแท้จากปลายฝนถึงต้นหนาว
ท้องฟ้าไกลยังคอยดาวน้อยวาว
หมู่บ้านคอยหนุ่มสาวจะคืนนา
กลับบ้าน,คืนถิ่นเถิดหนุ่มสาว
หมู่บ้านร้างมีเรื่องราวให้ถามหา
ฟ้าครึ้มมืดยังคอยหมู่ดารา
จลคืนมาแต่งบ้านลผสานดาว
4 สิงหาคม 2548 18:41 น.
กันเอง
เดินทางจากบ้านป่าหางานทำ
ทั้งเจ็บทั้งจำทั้งปวดร้าว
อยู่บ้านนอกทนทุกข์มากเรื่องราว
การเดินทางที่นานยาวจึงเกิดมา
ดั้นด้นเดินทางระหว่างคิด
นำชีวิตผกผันที่ฝันหา
ทั้งตัวตนมีเพียงคิดที่พกพา
วันเวลาคงรั้งรอต่อเสริมแรง
อยากสร้างตนสร้างคิดมิผิดแผก
เอาจิตตนให้ทนแบกเหล็กกล้าแข็ง
หวังที่จะให้ความฝันนั้นแสดง
เกิดพลังแห่งคิดตนที่ด้นมา
ฉันเดินทางจากป่าสู่นาคร
ความคิดย้อนผลิแตกแยกปรารถนา
การเดินทางของนกน้อยแห่งพารา
แม้เหนื่อยล้ายังดั้นด้นบนคิดนั้น
หน้าส่วนตัว
917
