16 สิงหาคม 2548 08:11 น.
กุ้งก้ามกราม
ฝนเอยฝนฝนเจ้าลาเมื่อหน้าแล้ง
ผืนดินแยกแตกระแหงทุกแห่งหน
ทั้งเทือกสวนไร่นาล้าเต็มทน
ผลิตผลทดท้อไม่พอกิน
ที่เบ่งบานเงยงอกคือดอกเบี้ย
จำใจเสียเพราะความหวังยังไม่สิ้น
โชคชะตาฝากไว้กับทรัพย์ในดิน
บ้างทิ้งถิ่นเพื่อปากท้องที่ร้องครวญ
ฝนเอยฝนฝนเจ้ามาเมื่อหน้าฝน
ไยหลั่งล้นมลายล่มจมนาสวน
เหมือนบาปซ้ำกรรมซัดวิบัติชวน
ทุกผู้ล้วนให้กลืนกล้ำยอมจำนน
ความหวังที่อ่อนล้าเมื่อหน้าแล้ง
ก็สิ้นแรงเมื่อคราถึงหน้าฝน
บ้างลาลับร่างใต้สายน้ำวน
ทิ้งผู้คนเบื้องหลังซังกะตาย
ธรรมชาติวิปริตใครผิดหรือ
มนุษย์คือผู้โลภล้นจนฉิบหาย
ธรรมชาติถูกรุกล้ำและทำลาย
ลืมความหมายระบบซึ่งการพึ่งพา
เพราะมนุษย์ไม่เคารพระบบนิเวศน์
จึงอาเพทล่มจมทุกหย่อมหญ้า
เหตุเลวร้ายจึงเหมือนย้ำเตือนมา
ถึงเวลา หยุดรุกล้ำและทำลาย
...........................................
สายน้ำแรงขุ่นข้นล้นทะลัก
นั่นหรือจักต้านน้ำใจคนไทยหรือ
มาร่วมแรงร่วมใจและร่วมมือ
เพราะเราคือพี่น้องทั้งผองไทย
ขอส่งใจไปช่วยชาวเหนือด้วยครับ/font>
8 สิงหาคม 2548 08:02 น.
กุ้งก้ามกราม
เมื่อจอมมารโลดแล่นแดนบู๊ลิ้ม
ข้าจักนั่งตีขิมได้อย่างไรหรือ
เห็นทีต้องออกมาขอประมือ
ให้โลกลือกันทั่วแม้ตัวตาย
ได้พินิจแล้วข้าผู้มาใหม่
ก็เข้าใจเรื่องราวเจ้ามารร้าย
คงผิดหวังซ้ำซากมามากมาย
จึงมุ่งหมายศึกษาวิชามาร
เร้นร่างร่ายเวทย์มนต์จนชาญศึก
แล้วหาญฮึกออกมาล่าล้างผลาญ
หมายเหยียบย่ำหยามหลู่ผู้ร้าวราน
จ้องประจานเหยียบซ้ำทั้งน้ำตา
เจ้ามองคนเลวร้ายไปเสียสิ้น
ยอมยลยินแต่ตัวเจ้าดีเข้าท่า
เจ้าสูญสิ้นไม่เหลือเศษความเมตตา
พร้อมเข่นฆ่ามวลหมู่ผองผู้คน
ชีพจรเจ้าอาจธาตุไฟแทรก
ลมปราณแตกย่อยยับจึงสับสน
ความคิดอ่านจึงผันผกและวกวน
มองโลกล้นความล้มเหลวเลวระยำ
ไร้สิ้นรักไร้สิ้นใจจนตายด้าน
คิดก่อการชั่วโฉดโหดระห่ำ
มัวหมกมุ่นจนกร้านด้านสีดำ
เพราะเพลี่ยงพล้ำด้านสีขาวมายาวนาน
จอมมารเอยรีบกลับใจยังไหวนะ
ฝ่ายธรรมะพร้อมอภัยให้ตัวท่าน
พร้อมช่วยฉุดให้หลุดล่วงจากบ่วงมาร
ให้พ้นผ่านมุมหมองของสังคม
หากเจ้ายังดื้อดึงถึงที่สุด
หวังยื้อยุดฉุดโลกให้มลายล่ม
เห็นทีเจ้าคงไขว่คว้าแต่อาจม
ข้าจักก้มหัวให้หรืออย่าถือดี
ข้าจักเอาความดีเป็นที่ตั้ง
เติมพลังความจริงใจใส่เต็มที่
เพิ่มความรักเมตตาและปราณี
หลอมรวมเป็นกระบี่พิชิตมาร
หน้าส่วนตัว
1269
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกุ้งก้ามกราม
