24 สิงหาคม 2551 21:20 น.
กุ้งก้ามกราม
ชีวิตคนแม้ใครล้วนไม่เที่ยง
อย่ามัวเกี่ยงพลัดวันประกันพรุ่ง
จงเตรียมตนยอมรับพร้อมปรับปรุง
อย่ามัวมุ่งฟุ้งเฟ้อจิตเผลอไกล
เพียรกระทำความดีสู่ชีวิต
สิ่งพลั้งผิดผิดย่ำแย่รู้แก้ไข
อย่าปล่อยพระเทศน์บอกเหมือนหลอกใคร
ก่อนสิ้นใจให้คนเห็นว่าเด่นดี
อย่ารีรอค้นหาอริยสัจ
ปฏิบัติทางธรรมนำวิถี
เดินเข้าวัดทำบุญอุ่นฤดี
ก่อนวันที่ถูกหามตามพระมา
หมั่นสวดมนต์ไหว้พระก่อนจะสาย
จิตนำกายลุล่วงพ้นห่วงหา
กล่อมเกลาจิตผุดผ่องดั่งทองทา
สิ้นชีวาพระสวดให้ฤๅได้ยิน
ควรจะมีสัมมาคารวะ
ศิลปะการไหว้อย่าได้หมิ่น
รู้อ่อนน้อมถ่อมตนฝึกจนชิน
วันชีพสิ้นล้วนนอนท่ามือประนม
อย่าละเลยการุญกุศลจิต
พึงอุทิศอนุเคราะห์ตามเหมาะสม
อย่าหวังส่วนกุศลอันแล้งลม
ผู้ชื่นชมก้มกราบกรวดน้ำมา
ชีวิตคนแม้ใครไม่เที่ยงแท้
ล้วนเกิดแก่เจ็บตายไม่เว้นหน้า
สร้างความดีประดับไว้ในโลกา
เพื่อลูกหลานศรัทธาบวชหน้าไฟ
9 สิงหาคม 2551 18:01 น.
กุ้งก้ามกราม
ร้อยคำกลอนจากใจมอบให้เพื่อน
เพื่อลบเลือนโหยไห้อาลัยหา
สูญเสียแล้วผู้มีคุณอุ่นอุรา
คือบิดาผู้กำเนิดก่อเกิดกาย
เพิ่งไถ่ถามถึงกันเมื่อวันก่อน
ครั้งต่อกลอนเฮฮา....น่าใจหาย
เธอคงเศร้าโศกศัลย์สุดบรรยาย
ส่งข่าวร้ายถึงกันเช้าวันนี้
เพื่อนจงแกร่งแรงใจอย่าได้แผ่ว
พ่อหมดแล้วภาระและหน้าที่
ขอให้ท่านสู่สวรรค์หลับฝันดี
นับแต่นี้หมดทุกข์สุขสบาย
แม้นบิดาลาลับมิกลับแล้ว
แต่ดวงแก้วแห่งหทัยใช่ห่างหาย
ปรากฏการณ์เกิดแก่เจ็บและตาย
ใครจะหมายเลี่ยงหลบล้วนพบเจอ
ด้วยความอาลัยยิ่ง
3 สิงหาคม 2551 15:43 น.
กุ้งก้ามกราม
รักผิดหวังสุดถอนยอกย้อนจิต
รักพลั้งผิดสุดทนมากหม่นหมอง
รักฉับพลันลับแล้งสิ้นแสงทอง
รักกลับต้องลับเลือนเฉือนอุรา
จึงปิดห้องหัวใจไร้ความรัก
จึงหน่ายหนักหัวใจไร้คุณค่า
จึงเหลือเพียงหัวใจไร้นำพา
จึงอ่อนล้าหัวใจไร้วิญญาณ
อยากปลดปล่อยบางสิ่งยิ่งพบทุกข์
อยากปลอบปลุกบางสิ่งยิ่งพ้นผ่าน
อยากหักห้ามบางสิ่งยิ่งทรมาน
อยากทนทานบางสิ่งยิ่งบั่นทอน
ฝากขอบคุณเธอที่ไขชีวิต
ฝากเข็มทิศนำใจเจ็บไถ่ถอน
ฝากความหวังอีกคราโปรดอาทร
ฝากซุกซ่อนรอยช้ำและน้ำตา
ใจจึงพบแสงทองส่องชีวิต
ใจมิ่งมิตรมอบให้เพื่อไขว่คว้า
ใจตอบแทนด้วยใจให้กานดา
ใจโหยหารักแท้มอบแก่กัน
รักเจ็บจำจึงประจักษ์ความรักจริง
รักถูกทิ้งจึงพบเธอที่รักฉัน
รักที่หายกลับมาสิ้นจาบัลย์
รักเชื่อมั่นท่ามกลางความมืดมิด
เธอประหนึ่งนางฟ้าน่าหลงใหล
เธอประหนึ่งขวัญใจคนไร้สิทธิ์
เธอประหนึ่งกุญแจใจไขชีวิต
เธอประหนึ่งเข็มทิศนำทางรัก
หมายเหตุ .... กลอนนี้เขียนขึ้นมาเพื่อฝึกฝนการเขียนกลอนเท่านั้น โดยเฉพาะเรื่องวัยทอง เป็นวัยที่สมมุติอย่างแท้จริง 555 กรุณาติชม เพื่อเป็นแนวทางในการพัฒนาการเขียนกลอนต่อไป และกรุณาอย่าคิดว่าเนื้อหา(ที่ไม่ค่อยจะมี)ในกลอนเป็นเรื่องจริงนะขอรับ จักขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่ง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกุ้งก้ามกราม
หน้าส่วนตัว
2317
